De held is het eerste deel van het verhaal de grote afwezige. Op de eerste vijf dubbele pagina’s staan de dieren in nood centraal: van een olifant die vastzit in de modder tot een slang die „serieus in de knoop” zit. En dan is daar opeens, ook twee pagina’s vullend, Superbeesje. Hij gaat de dieren een voor een bevrijden. Daar heeft hij allerlei uitzonderlijke hulpmiddelen voor, zoals een „superkrachtige olifantenzuignap.”

Zowel idee als uitwerking is eigenlijk heel eenvoudig. Slechts een enkele keer staan er meer dan vijftien (!) woorden op een pagina. Soberheid is ook de kracht van de platen. Van Genechten beeldt af wat belangrijk is en laat de rest weg. Hij speelt veel met het perspectief. De bijna uitgedroogde kameel oogt nietig en verloren op de donkergele woestijnvlakte die twee pagina’s vult. De wanhoop van de slang benadrukt hij juist door hem –inclusief knoop– levensgroot af te beelden.

”Superbeesje” is een geslaagde variatie op het Supermanthema. Zelfs aan de cape is gedacht: als Superbeesje uitgeteld in bed ligt, hangt zijn rood-zwarte stippeltjescape aan twee wasknijpers. Overigens niet voor lang. De held slaapt nog niet of er komt een nieuwe hulpvraag…

Boekgegevens

”Superbeesje is al onderweg”, door Guido van Genechten; uitg. Clavis, Hasselt, 2011; ISBN 978 90 448 1598 6; 24 blz.; € 15,95.