Advocaat M. Pestman bracht de uitspraken donderdag naar buiten. Hij diende twaalf klachten in over het politieoptreden op 2 februari 2002, de dag van het huwelijk. Het onderzoek naar zeven andere zaken is nog niet afgerond.

Antimonarchisten hielden ter gelegenheid van het prinselijk huwelijk demonstraties op het Koningsplein in de hoofdstad. De politie verrichtte zeker zestien arrestaties, die rechtstreeks verband hielden met het huwelijk. De meeste demonstranten werden aangehouden voor vergrijpen als belediging en smaad van de koninklijke familie.

Pestman sprak er eerder al zijn verbazing over uit, hoe snel een opmerking als beledigend voor het Koninklijk Huis wordt aangemerkt. „De klachtencommissie stelt nu vast dat deze mensen geen strafbare feiten hebben gepleegd. Ze hebben de openbare orde niet verstoord.”

Agenten in burger namen op de dag van het huwelijk onder meer een bord in beslag met de tekst ’Alex en Màxima veel geluk in de republiek Holland’. Ze vonden de tekst beledigend. De eigenaar van het bord, J. Brouwer, was het daarmee oneens. Hij wilde naar eigen zeggen slechts duidelijk maken dat de monarchie een ondemocratisch instituut is, en begon een klachtprocedure.

De klachtencommissie van Amsterdam–Amstelland neemt in duidelijke bewoordingen afstand van het gedrag van de dienders. Ze vindt het niet aannemelijk dat Brouwer met zijn bord de openbare orde heeft verstoord of dat zoiets dreigde te gebeuren.

De klachtencommissie keurt het ook af dat de politie een spandoek met de tekst ’Argentina, 30.000 victims, don’t forget’ verwijderde en tijdelijk in beslag nam. Dat een leidinggevende van het politiekorps naar aanleiding van deze actie excuses heeft gemaakt aan de klager, A. Slutzky, doet niets af aan het oordeel, stelt de commissie.

De politie heeft zich verder nog schuldig gemaakt aan onbehoorlijk gedrag door een student geschiedenis zonder reden te boeien en vijfeneenhalf uur vast te houden. De commissie stelt dat de student slechts leuzen als ’Decadentie!’, ’Boe’ en ’Wat een militair machtsvertoon’ heeft geroepen. Hij heeft geen bevel gekregen om te stoppem met het schreeuwen van de leuzen of om weg te gaan van het dranghek. Ook heeft de politie verzuimd hem direct te vertellen waarom hij was aangehouden, wat wel had moeten gebeuren.