Commentaar: De bijl aan de wortel van de onderwijsvrijheid
Oktober 2016. Godsdienstles in 4 vwo van een reformatorische scholengemeenschap in ons land. Aan de orde is het artikel van de Nederlandse Geloofsbelijdenis over het Goddelijk gezag van de Bijbel. Docent: „Ja, jongens, ik respecteer dat dit in de grondslag van de school staat en jullie het daarom moeten leren. Maar ik heb er persoonlijk niks mee. Voor mij is de Bijbel een bundel mythische verhalen, mooi om te lezen maar historisch volstrekt onbetrouwbaar.” De dertig leerlingen zijn compleet in verwarring. Wat is nu waar? De grondslag van de school waar hun ouders voor kozen of de mening van de deskundige docent?
Als de Tweede Kamer het initiatiefwetsontwerp van D66 steunt, wordt een dergelijke bizarre situatie inderdaad binnen vijf jaar mogelijk. Besturen mogen dan niet meer van leerkrachten vragen de grondslag van de school volledig te onderschrijven. Het is voldoende als ze die respecteren. Nu, dat kun je als fatsoenlijk burger al snel. Maar als je als docent de grondslag respecteert, mag omgekeerd van de school verwacht worden dat die het persoonlijk levensbeginsel van een docent ook respecteert. Intussen raakt de leerling tussen wal en schip. Die verwacht immers van de leraar dat hij hetgeen hij voor de klas zegt, ook buiten de deur nakomt en naleeft.
De vele Kamerleden die de initiatiefwet van D66 willen steunen, zullen het voorbeeld als ”vergezocht” van tafel vegen. Het gaat er hen niet om een manier te vinden om Schriftkritiek de school binnen te dragen. Over het vak godsdienst maken ze zich niet zo druk, hooguit over het feit dat het nog steeds wordt gesubsidieerd.
Er is een belangrijker thema: de visie die orthodox-christelijke scholen op homoseksualiteit hebben. Die moet worden aangepakt. Dat scholen er nog moeilijk over doen als een homoseksuele docent gaat samenwonen, is echt bizar! Dat wil een Kamermeerderheid snel aanpakken.
Politieke verhoudingen verhinderden tot nu toe om goed door te pakken. Maar er is de achterliggende jaren wel vooruitgang geboekt. In 2008 heeft de Commissie Gelijke Behandeling (CGB) al uitgesproken dat het hebben van een homoseksuele relatie geen reden mag zijn tot ontslag van leerkrachten in het bijzonder onderwijs.
En dan nu, najaar 2011, stapt een leerkracht van een gereformeerde basisschool naar de CGB omdat hij geschorst is nadat hij meedeelde zijn vrouw te hebben verlaten en samen te gaan wonen met een vriend. De man aanvaardt de Bijbel van kaft tot kaft, maar wil wel zijn homoseksuele geaardheid binnen een relatie kunnen beleven. Mooier kunnen de voorstanders van homo-emancipatie het niet krijgen. Orthodox geloof in de Bijbel en toch pleiten voor een homoseksuele relatie, die twee kunnen dus toch samengaan. Een geval waar ze al jaren op zaten te wachten, krijgen ze nu op een presenteerblaadje.
Met gretigheid regisseert de homobelangenorganisatie COC de publiciteit. Dit geval moet maximaal worden uitgebuit. Wie nog dacht dat de bijl slechts aan de wortel van de grondwettelijke onderwijsvrijheid lag, vergist zich. Er wordt al stevig gehakt en de boom siddert bij elke slag. Fabriekslabel aan de bijl? Orthodox-protestants.
