Een reactie op een wespensteek, die zich zoals in uw geval beperkt tot de plaats van de steek (plaatselijke reactie) is niet gevaarlijk. Er is dan geen sprake van een allergische reactie. De kans op een (ernstige) allergische reactie bij een volgende steek is ook niet verhoogd.

De plek kan rood, gezwollen, pijnlijk en ook jeukend zijn. Vaak is het een aaneengesloten gebied en zijn er geen afzonderlijke bultjes. Een plaatselijke reactie kan soms erg groot zijn of zich in een aantal uren of dagen uitbreiden tot wel de hele hand of onderarm.

Behandeling kan bestaan uit nat verband. Dat is zeker in de uren na de steek erg effectief. Antihistaminica (zoals onder andere cetirizine) en corticosteroidcrèmes (zoals hydrocortison) kunnen ook soelaas bieden. Dit laatste middel is eigenlijk te zwak bij dit soort reacties. Er zijn sterkere alternatieven. Wanneer er echt een grote zwelling ontstaat is een kuur prednison aan te bevelen. Bij pijn kunnen pijnstillers nuttig zijn.

Dr. A. C. Knulst, allergoloog-dermatoloog

Ik heb mijn kaak verrekt door een verkoudheid waarbij ik moest hoesten, niezen en geeuwen. De tandarts adviseerde een plaat voor de nacht en voorzichtig kauwen. Ik gebruik ’s nachts een gelgebit van het Kruidvat. Ik merk geen verbetering. Wat nu?

Ik neem aan dat er voorafgaand aan dit hoest-nies-geeuwincident geen problemen met uw kaakgewricht waren. Door de plotselinge beweging zijn de spieren, kapsels en ligamenten rond het kaakgewricht geïrriteerd geraakt. Het is een verstandig advies van uw tandarts om in eerste instantie voorzichtig te kauwen.

Een mogelijke oplossing zou kunnen zijn een door uw tandarts voorgestelde zogenaamde opbeetplaat. Deze opbeetplaat moet individueel worden aangemeten door uw tandarts. Het gebruik van een zogenaamd gelgebit van het Kruidvat lijkt mij niet raadzaam. Mochten de klachten blijven bestaan dan kan uw tandarts u verwijzen naar een in kaakklachten gespecialiseerde fysiotherapeut of een tandarts-gnatholoog (een tandarts die een opleiding heeft gevolgd voor het behandelen van kaakklachten).

A. van Horssen, tandarts

Hoe komt het dat het aantal trombocyten in je bloed te hoog kan zijn (met waarden oplopend tot 650 miljard/liter)? En wat kun je eraan doen om dit te voorkomen? Helpt het om bepaalde dingen wel of niet te eten of door meer te bewegen?

Trombocyten –in lekentaal bloedplaatjes– zijn nodig voor de stolling. De normale hoeveelheid is 150-370 miljard/liter. Te veel trombocyten noemen we trombocytose. Patiënten met een trombocytose kunnen we indelen in twee groepen: secundair of primair. Secundaire trombocytose kan voorkomen als reactie op een infectie, een ontsteking of een kwaadaardige ziekte. Ook het ontbreken van de milt of ijzergebrek kan leiden tot secundaire trombocytose.

Bij primaire trombocytose is de aanmaak in het beenmerg verhoogd. Hiervan kunnen Essentiële Trombocytose (ET) of Polycythemia Vera (PV) de oorzaak zijn. Bij deze aandoeningen zal in ieder geval een bloedverdunner voorgeschreven moeten worden. Hoewel we tegenwoordig deze beenmergziekten op het spoor kunnen komen met bloedonderzoek naar een genmutatie, is mijns inziens beenmergonderzoek noodzakelijk als er geen verdenking is op secundaire trombocytose. U kunt dan via uw huisarts een verwijzing naar een hematoloog te vragen. Verandering van uw eet- en bewegingspatroon helpt niet.

Dr. H. J. Agteresch, internist-hematoloog