Behendig stuurt Herman Haakman de groen-witte Ravo-veegmachine langs de stoeprand. Twee tegen elkaar indraaiende borstels halen zand en ander straatvuil naar zich toe. Een krachtig zuigende buis weet er vervolgens wel raad mee. Een paar sproeikopjes nevelen water over straat, zodat er van opdwarrelend stof geen sprake kan zijn. „Stel je voor dat iemand zijn voordeur staat te schilderen”, verduidelijkt Renée Loijenga, die bij Ravo medeverantwoordelijk is voor de marketing.

Ondertussen bedient demonstrateur-instructeur Haakman van de Alkmaarse veegmachineproducent ook de onkruidborstel. De metalen draden laten weinig heel van het groen dat boven de stoeptegels uitgroeit. Even later toont hij de ’oogst’ door een luik te openen. „Kijk, Nederland is weer een stukje schoner.”

Ravo is in Nederland marktleider op het gebied van veegmachines. Per jaar verlaten zo’n 400 technische hoogstandjes de fabriek. Twee types -de 3- en de 5-serie- vormen het hoofdassortiment. Het verschil zit hem in de afmetingen -de 3-serie is smaller en lager, geschikt voor bijvoorbeeld binnensteden- en in de laadcapaciteit.

De machines uit de 5-serie zijn daarnaast ook verkrijgbaar in een snelle uitvoering, inclusief ABS. „Die kunnen ook op de autosnelweg”, legt Haakman uit. Dat is weer handig voor gemeenten die bijvoorbeeld door een herindeling een uitgestrekt gebied omvatten. Een ’groot’ rijbewijs en chauffeursdiploma zijn voor het rijden op de snelle voertuigen verplicht.

De naam Ravo staat voor Van Raaij Voertuigen. Ruim 35 jaar geleden richtte Van Raaij dit bedrijf op. „Hij importeerde een Scandinavisch model, de Verro City”, weet Haakman. Van Raaij -„die man was best eigenwijs maar wist wel waar hij het over had”- vond dat veegmachines veel betere prestaties konden verrichten. Hij bracht daarom zijn eigen ideeën in de praktijk, wat resulteerde in de Ilpera 4000. Later ontstond de merknaam Ravo. Het bedrijf ging in 1991 over in handen van het Amerikaanse Federal Signal. Loijenga: „De aandeelhouders zitten in de VS, maar in de praktijk zijn wij met onze 170 medewerkers behoorlijk zelfstandig.”

Ravo zet 80 procent van zijn productie af buiten de Benelux. „De wereld is onze markt.” Zo rijden er Nederlandse veegmachines in Rome, Lissabon en Parijs, maar evenzogoed in Peking en in steden in Koeweit. „We kennen eigenlijk twee klantengroepen: gemeenten en particuliere bedrijven”, aldus de marketingmedewerkster.

Het aan de man brengen van de veegmachines is een complex proces. Niet zelden gebeurt dat door middel van aanbesteding. Haakman is „vaak binnen en soms ook wel buiten de Benelux” actief in het demonstreren van de kunsten van de Ravo’s. „Deze week was ik op Texel om een chauffeur wegwijs te maken op een snel model. Die jongen zag eerst weinig in een derde borstel voor het verwijderen van onkruid. Inmiddels is-ie om.”

De lijst met (milieu)eisen die aan de veegmachines worden gesteld, is niet gering. „Onze machines voldoen inmiddels aan de zogenaamde strenge euro-3-normen. Die zijn met ingang van volgend jaar verplicht”, aldus Haakman. Een gemiddelde ’kale’ veegmachine kost al snel 80.000 euro. Extra voorzieningen werken kostprijsverhogend. Airco, cd-speler, luchtgeveerde stoelen, een koelbox of een kleurenmonitor behoren tot de opties. „Wat de klant maar wil eigenlijk”, weet Haakman. Vooral comfort is belangrijk. „Vroeger zat de chauffeur de hele dag scheef op zijn stoel naar de weg te turen. Daar kun je gemakkelijk een vergroeiing aan overhouden. Wij werken nu met spiegels. Perfect.”

Het komt ook voor dat veegmachines moeten worden aangepast om in een specifieke omgeving te kunnen opereren. Haakman: „In het centrum van Amsterdam zijn de Ravo’s uitgerust met een zuigarm. Die kunnen op die manier de ondergrondse afvalcontainers leeghalen. Dat is veiliger voor de medewerkers van de stadsreiniging, want die lopen zo niet het risico in een besmette injectienaald te grijpen.”

Ravo tekent voor het ontwerp en de assemblage van de veegmachines. De productie van onder meer cabines, chassis en containers heeft veelal plaats in Oost-Europa. Verder koopt het bedrijf veel onderdelen in. Maatwerk gebeurt wel in eigen huis. De Alkmaarders staan voor hun product. Haakman: „De afschrijftermijn is meestal acht jaar. Maar als zo’n machine zijn onderhoud heeft gehad, kan-ie nog veel langer probleemloos mee.”