Dat is woensdag bevestigd. Het DSI concludeert dat ABN Amro ten onrechte dacht dat de klant, de Zeister familie Zeylstra, vermogend was. Zo stelde de bank in haar verweer dat de klant een internationaal vermogend zakenman was, uit een welgestelde familie kwam (vader multimiljonair met eigen bedrijf en miljoenen op een Zwitserse rekening) en kostbare bezittingen had. ABN Amro benadrukte dat de klant deze gegevens zelf had aangedragen.

Volgens het klachteninstituut heeft de bank Zeylstra nooit om nadere gegevens over diens financiële positie gevraagd. Bovendien had ABN Amro op basis van eigen onderzoek tot een juist beeld kunnen komen.

In werkelijkheid raakte de gedupeerde tijdens de Eerste Golfoorlog een groot deel van zijn vermogen kwijt (hij woonde een aantal jaren in Koeweit) en bestond de loopbaan van zijn vader uit een veertigjarig dienstverband bij de PTT. Ook het familiekapitaal in Zwitserland had nimmer een miljoenenomvang.

Op basis van deze verkeerde inschattingen adviseerde ABN Amro Zeylstra in 1998 een riskante beleggingsportefeuille, ter waarde van ongeveer 500.000 gulden (circa 226.000 euro). Daarin zaten onder andere risicovolle putopties en it-aandelen. Door de Azië-crisis (1998) en de malaise op de internationale beurzen ontstond in 2001 een dekkingstekort dat de klant niet kon aanvullen. Enkele maanden later besloot ABN Amro de portefeuille te liquideren, waarna nog een schuld van 15.000 gulden (6807 euro) overbleef.

Gezien de inkomens- en de vermogenspositie van de familie had de bank een zeer defensieve strategie moeten kiezen, vindt het DSI. Het klachteninstituut stelt dat bij een gespreide aandelenportefeuille en een conservatieve aanpak er op de liquidatiedatum 210.000 euro op rekening had kunnen staan. De totale schade voor de familie komt daarmee op ruim 216.000 euro, waarvan het DSI het billijk vindt dat ABN Amro 50 procent vergoedt.