Velen zien het proces tegen Mubarak als een theater vol drama, zoals deze maand veelvuldig te zien is in de veelbekeken tv-series tijdens de vastenmaand ramadan.

Mubaraks eerdere verschijning op de tv op 3 augustus heeft een diepe indruk gemaakt in de Arabische wereld. Hij is het eerste Arabische staatshoofd in het Midden-Oosten dat in eigen persoon terecht staat vanwege de onderdrukking van de volksopstand. Als hij schuldig wordt bevonden, kan de voormalige commandant van de Egyptische luchtmacht zelfs de doodstraf krijgen.

Andere Egyptenaren kan het allemaal niet echt schelen: wat maakt het allemaal uit? Mubarak behoort tot het verleden van Egypte. Ze willen denken aan de toekomst en werken aan het opbouwen van hun land. Dat is veel belangrijker dan alleen maar op tv te kijken naar beelden van een oude man.

Het uitstel van het proces leidde gisteren zowel binnen als buiten het gebouw van de rechtbank in Caïro tot chaotische taferelen.

De voorzitter van de rechtbank, Ahmed Rifaat, zei dat de rechtbank tot 5 september de tijd nodig heeft om nieuw bewijsmateriaal te bestuderen. Daarnaast heeft hij besloten dat het proces, dat eerder door een aantal televisiestations werd opgezonden, onder andere op grote schermen buiten de rechtbank, niet meer mag worden uitgezonden tot de dag van de uitspraak.

Voorheen waren camera’s van de Egyptische staatsomroep 
toegestaan, maar de rechter 
besloot „in het algemeen belang” tot een verbod.

Niet iedereen is tevreden over dit besluit. „Dit is niet correct”, zei Ramadan Ahmed, de vader van een 16-jarige jongen die bij de betogingen tegen Mubarak werd gedood. „Hoe kan ik me gerustgesteld voelen en het gevoel krijgen dat gerechtigheid is geschied?”

Rechter Rifaat beval ook dat het proces tegen Mubarak tegelijk met het proces tegen zijn voormalige minister van Binnenlandse Zaken, Habib al-Adly, moet worden gevoerd. Habib al-Adly is eerder al voor corruptie veroordeeld tot twaalf jaar gevangenis.

De 83 jarige Mubarak, die sinds zijn aftreden in het ziekenhuis in Sharm al-Sheikh verblijft, werd opnieuw op een een brancard de rechtbank in Caïro binnengereden. Dit keer gekleed in een marineblauwe trui. Hij verscheen samen met zijn zonen, Gamal en Alaa, die beschuldigd worden van corruptie en machtsmisbruik.

Het uitstel van het proces leidde tot grote woede bij de advocaten van de nabestaanden van de demonstranten die werden gedood tijdens de protesten die leidden tot de omverwerping van Mubarak.

De president van de rechtbank had de grootste moeite om de orde te handhaven te midden van chaotische taferelen in de rechtszaal.

Buiten had de oproerpolitie de handel vol om tegenstanders en aanhangers van de voormalige president uit elkaar te houden. De politie had de twee groepen gescheiden doormiddel van kordons, maar kon niet voorkomen dat er gevechten uitbraken toen een pro-Mubarakdemonstrant bij de andere groep terecht kwam. De situatie was enige tijd zeer gespannen. Mensen hadden stenen, stokken en anderen wapens bij zich.

De advocaten van Mubarak willen honderden getuigen oproepen om te getuigen in de zaak. Onder hen is het hoofd van de Egyptische militaire raad, veldmaarschalk Mohamed Hussein Tantawi, die twee decennia Mubaraks minister van Defensie was.

Het mogelijke getuigenis van Tantawi over de rol van de oud-president gedurende de achttiendaagse opstand, waarin zeker 800 mensen werden gedood, wordt door velen beschouwd als cruciaal voor de uitkomst van de zaak. Tantawi’s getuigenis kan helpen om vast te stellen of Mubarak orders gaf aan de minister van Binnenlandse Zaken, Habib al-Adly, om te schieten op de demonstranten, of dat Al-Adly onafhankelijk handelde.

Ook advocaten van de families van de slachtoffers hebben Tantawi opgeroepen te getuigen in het proces. Zij hebben 
zijn getuigenis nodig om te bewijzen dat hij orders van Mubarak heeft gekregen om het vuur te openen op de demonstranten. Op grond van dat bewijs kan Mubarak worden veroordeeld.