Als achttienjarige student had Carl Friedrich Gauss (1777-1855) bij zijn aankomst op de universiteit van Göttingen alles al in zich om boven zijn leermeesters uit te stijgen. Zo begreep hij de toenmalige stand van de wiskunde al beter dan zijn docent Kästner.

Gauss had dan ook geen hoge pet van hem op. „Kästner had gek genoeg een groot aangeboren talent voor alle onderwerpen buiten de mathematica, maar hij was zonder enig talent wanneer het ging over de wiskunde.”

Opvallend genoeg wist Gauss in de dagelijkse omgang op de universiteit zijn eigen talent ook goed te verbergen. Kästner had geen idee welk genie er in zijn student school. Zelfs zijn vrienden herkenden het niet. Bij hen stond Gauss bekend als het ”zwijgende boek zonder titel”.

Al in zijn studententijd doet het zwijgende talent enkele opmerkelijke ontdekkingen in de klassieke meetkunde; in 1799 promoveert Gauss op een differentiaal­vergelijking. In zijn latere jaren richt hij zich meer op de sterren­kunde en de landmeetkunde.

Het rijk geïllustreerde boek ”Gauss” van de Italiaanse wiskundige Rossana Tazzioli leest aanvankelijk als een aansprekende biografie. Zodra ze echter Gauss’ vondsten, ideeën en theorieën gaat uitleggen, gaat het de geïnteresseerde leek al gauw boven de pet. Maar voor wis­kundigen wordt het dan pas smullen.

Boekgegvens

Gauss. Prins der wiskundigen en veelzijdig wetenschapper, door Rossana Tazzioli;

uitg. Veen Magazines, Diemen, 2011; 
ISBN 978 90 8571 318 0; 158 blz.; € 34,50