Het mes in Defensie
Bij de krijgsmacht moeten de komende tijd 9100 banen verdwijnen. Zo hoopt minister Kamp van Defensie in vier jaar een bedrag van 850 miljoen euro te bezuinigen. De bewindsman wil niet alleen een groot aantal functies schrappen, maar denkt ook aan het sluiten van locaties zoals de legerbasis Seedorf in Duitsland en de vliegbasis Twenthe.Bezuinigen met de kaasschaafmethode werkt niet meer, meent de minister. Voor die gedachte valt veel te zeggen. Het voortdurend beknibbelen op legeronderdelen leidt er uiteindelijk toe dat de krijgsmacht geen enkele taak meer optimaal kan uitvoeren. Gelet op de verschillende bezuinigingsrondes die het leger de achterliggende jaren heeft meegemaakt, is dat nu een reëel risico. Het is daarom inderdaad beter duidelijk keuzes te maken. De minister stelt: Defensie kan niet alles. Maar wat ze doet, wil ze goed doen.
De maatregelen die de minister neemt, zijn ingrijpend - zeker voor de 9100 mensen die hun baan kwijtraken. Wie dat zijn, is nu nog niet duidelijk. Dat geeft -begrijpelijk- veel sociale onrust onder het defensiepersoneel. Temeer omdat de arbeidsmarkt er de laatste tijd niet gunstiger op is geworden. Vooral oudere medewerkers zullen het moeilijk kunnen krijgen bij het vinden van een baan. Dat geldt zeker ook de mensen die op vliegbasis Twenthe werken. Zij wonen in een regio die niet zomaar 1200 ex-legermensen kan opvangen.
Behalve de sociale kant zit er ook een meer principieel aspect aan deze bezuinigingsoperatie. Kamp besluit tot het schrappen van duizenden banen zonder daarbij een duidelijke visie te presenteren over de toekomst van de krijgsmacht. Dat is de omgekeerde wereld. Het ligt meer voor de hand dat de minister eerst de noodzakelijke taken van de krijgsmacht inventariseert en dan kijkt hoeveel mensen en middelen hij daarvoor nodig heeft.
Dat de regering een bezuinigingsbeleid voert, is gegeven de economische omstandigheden noodzakelijk. Maar daardoor mogen kerntaken van de overheid niet in gevaar komen. Zorg voor de interne en de externe veiligheid behoort daar onmiskenbaar toe. De overheid heeft de zwaardmacht ontvangen om deze taak te vervullen. Ook als het tij in financieel-economisch opzicht tegenzit, is een regering geroepen burgers en hun eigendommen te verdedigen tegen aanvallen van buitenaf.
Velen achten het niet aannemelijk dat er op korte termijn een aanval komt op ons grondgebied of van onze bondgenoten. Geredeneerd vanuit het concept van de Koude Oorlog mag dat waar zijn. Maar de aanslag op de Twin Towers heeft duidelijk gemaakt dat de moderne vijand ongrijpbaar is geworden en onverwacht kan toeslaan. Dat onderstreept de noodzaak van een goed en paraat veiligheids- en verdedigingsapparaat.
Juist de aanslagen van 11 september hebben de Amerikanen ertoe gebracht het budget voor defensie fors te verhogen. Bijna alle andere NAVO-partners doen hun uiterste best hun krijgsmachten tot de kleinst werkbare proporties terug te brengen. Op de duur zullen de VS dat niet meer pikken en kan Europa, dus ook Nederland, teruggeworpen worden op het eigen verdedigingsapparaat.