Franse socialisten hopen op terugkeer ‘DSK’
PARIJS – Een mogelijke vrijlating van Dominique Strauss-Kahn geeft de Franse socialisten weer hoop dat hij de oppositiepartij kan helpen in de strijd om het presidentschap.
Ongeloof en verbijstering kenmerken de reacties van Strauss-Kahns politieke medestanders. De verrassende wending in de zaak tegen Strauss-Kahn geeft de Franse socialisten nieuwe hoop dat links bij de presidentsverkiezingen volgend jaar aan het langste eind zal trekken. Op het moment dat Strauss-Kahn werd gearresteerd, was hij de gedoodverfde kandidaat voor de Franse socialisten bij de presidentsverkiezingen volgend jaar. In de peilingen liet hij de zittende president Nicolas Sarkozy achter zich.
Het socialistisch parlementslid en vriend van de voormalige IMF-topman Pierre Moscovici liet gistermorgen weten dat hij het altijd al onwaarschijnlijk vond dat Strauss-Kahn geweld zou hebben gebruik. „Ik ken de man, ik hoop dat hij vrijkomt en dat hij in zijn eer wordt hersteld. Ik heb ook de hoop dat hij terugkeert, maar ik wil er nu nog niet op vooruitlopen.”
Ook Martine Aubry, de huidige leider van de Parti Socialiste (PS) –ze stelde zich onlangs kandidaat voor de socialistische voorverkiezingen– weigert te speculeren op een terugkeer van ‘DSK’ in de Franse politiek. Aubry: „Ik ben echt heel erg blij en ik hoop dat de Amerikaanse justitie de hele waarheid boven tafel krijgt, zodat er voor Dominique een einde komt aan deze nachtmerrie.”
Een van Strauss-Kahns trouwste politieke vrienden, het socialistische parlementslid Jean- Marie le Guen, reageert opgetogen over de recente ontwikkeling. Le Guen vindt dat veel mensen bevooroordeeld waren in hun reacties naar aanleiding van de arrestatie van de topman van het IMF. „Ik heb nooit een seconde geloofd in de schuld van DSK. Als hij vrijkomt, is dat een enorme kans voor ons land en wellicht ook voor Europa.”
Excuus
UMP-lid Bernard Debré, een rechtse politicus die Strauss-Kahn na zijn arrestatie meteen veroordeelde, stak de hand in eigen boezem. Debré: „Ik erken dat ik veel te snel heb gereageerd. Ik deed dat omdat ik een deel van de affaire-Banon (een journaliste die in het verleden door Strauss-Kahn zou zijn aangerand, red.) ken. De arrestatie van DSK was voor mij de druppel die de emmer deed overlopen.”
Een deel van de socialisten wil dat Strauss-Kahn zich alsnog kandidaat kan stellen voor het presidentschap. Daarvoor zou de politieke agenda van de PS echter moeten worden aangepast. De uiterste datum waarop de socialisten zich kandidaat kunnen stellen, 13 juli, zou voor DSK te vroeg komen. Voorlopig verandert de partij de agenda niet. Mogelijk gebeurt dat later wel, aldus een woordvoerder van de PS.
Affaires
De voormalige IMF-baas Dominique Strauss-Kahn raakte tijdens zijn loopbaan meerdere keren in opspraak door affaires met vrouwen. Drie jaar geleden leidde een relatie met een vrouwelijke collega tot een intern onderzoek bij het IMF. DSK werd toen van alle blaam gezuiverd.
Strauss Kahn, geboren in een Joods gezin met Marokkaanse wortels, begon zijn carrière als docent economie aan de universiteiten van Parijs en Nanterre. In de jaren tachtig stortte hij zich in de politiek.
In 1997 werd DSK prominent lid van de Franse regering onder premier Jospin. Als minister van Economie, Financiën en Industrie stond hij aan de basis van een sterke opleving van de Franse economie. Hij bereidde ook de invoering van de euro voor.
In 1999 trad Strauss-Kahn als minister af na beschuldigingen dat hij betrokken was bij financiële schandalen bij het oliebedrijf Elf en een Franse ziektekostenverzekering. Hij werd later door de rechter van elke blaam gezuiverd en betrad opnieuw de politieke arena als parlementslid. Hij wierp zich daarbij op als vernieuwer binnen de partij.
DSK, getrouwd met een televisiejournaliste en vader van vier kinderen, zorgde na zijn arrestatie voor een debat in Frankrijk over de wijze waarop bekende figuren met vrouwen omgaan. Veel Franse media bekritiseerden niet zozeer zijn gedrag, als wel de openbare zittingen van de rechtbank in New York. Dat maakt de weg vrij voor een eventuele nieuwe rol in de politiek.