Het liberale denken wordt steeds dominanter. Morgen zullen we bevestigd zien dat liberale en socialistische partijen in de kern weinig van elkaar verschillen. In de politieke filosofie is al tientallen jaren heftig gedebatteerd over de uitwerking van mensenrechten en democratie in de samenleving. Daarbij gaat het vaak over mooie morele principes zoals menselijke waardigheid, gelijkwaardigheid en rechtvaardigheid. Maar als puntje bij paaltje komt, beslissen de meeste politici toch op basis van kale feiten, het liefst ontdaan van morele of ethische principes. Behalve de Partij voor de Dieren dan. Die stelde vorige week bij monde van Bernd Timmerman in de Volkskrant eenvoudigweg dat geen enkel heilig boek inbreuk op dierenrechten kan maken.

Veel partijen verschuilen zich achter de visie van wetenschappers. Dit is het zoveelste bewijs dat politiek verworden is tot beleid, waarin deskundigen de functie van arbiters hebben overgenomen. Politici functioneren weliswaar nog als acteurs in een goed geregisseerde tv-show, maar zijn in feite onderdeel van eenzelfde bureaucratische mallemolen. Het parlement kun je moeilijk nog de plek noemen waar fundamentele vrijheden worden gewogen. Het zal dan ook niet lang meer duren voordat ons laatste restje ethiek is verengd tot een mening tegenover een andere (gelijkwaardige) mening.

Er is sprake van een seculiere meerderheid in ons land. Religie vormt niet langer de vormgevende én splijtende factor in onze samenleving. Godsdienst duikt alleen af en toe nog op bij mensen die hun identiteit wat willen opleuken. Maar wat krijgen we ervoor in de plaats? Onder het mom van individuele vrijheid worden de rechten van het dier op de troon gehesen. Eeuwenoude vrijheden worden ingewisseld voor een gouden kalf. Een dier onverdoofd slachten is niet meer van deze tijd. Bovendien heeft wetenschappelijk onderzoek uitgewezen dat het schadelijk is. Dus waar hebben we het nog over?

Dit toont de eenzijdige agenda van het vrijheidsminnende liberalisme. Je bent bijna barbaars als je opkomt voor pril leven in de moederschoot, terwijl religieuze rituelen van minderheden achteloos om zeep worden geholpen. De liberale agenda dwingt tolerantie af, maar laat geen ruimte voor afwijkende pluraliteit. Iedereen moet passen in de pasvorm die de meerderheid in alle redelijkheid heeft bepaald. De wetenschap bevestigt immers ons gelijk?

Het is te hopen dat de liberale ziener Frits Bolkestein ook nu nog (jonge) volgelingen achter zich weet te krijgen. Zo niet, dan rest ons enkel een verdere radicalisering van de vrijheid tot een secularistisch monotheïsme. Mozes is immers weg, hoera voor ons nieuwe gouden kalf!

De auteur is politicoloog en rondt op dit moment zijn master Christian Studies af.