Elke zaterdag organiseert de gereformeerde gemeente te Gorinchem in een dependance van de Gomarus Scholengemeenschap een Bijbelclub. Er is een programma voor de jeugd van min 12 en plus 12. Post is eens in de drie weken betrokken bij de jongste groep. Ze vertelt dat de leiding eerst bijeenkomt om uit de Bijbel te lezen en te bidden, waarna de kinderen van huis worden opgehaald. Tijdens de ochtend wordt er onder meer een Bijbelverhaal verteld, gezongen en een werkje gemaakt.

Verreweg de meeste deelnemers komen uit buitenkerkelijke gezinnen. De opkomst wisselt. „Er is een jaar geweest dat er vaak niet meer dan vier kinderen kwamen. Dan denk je wel eens: Waar doe je het voor? Het afgelopen seizoen waren er gemiddeld twaalf.” Post vertelt meestal het Bijbelverhaal. Dat vindt ze mooi om te doen. „We beginnen bij de schepping en gaan dan verder de Bijbel door. Rond Kerst en Pasen gaan we uiteraard op de heilsfeiten in.”

Eenmaal per jaar wordt er ook een vakantiebijbelweek gehouden, die een grotere groep trekt dan de zaterdagclub. „Afgelopen keer, in de voorjaarsvakantie, was het thema ”Daniël”. We hebben vooral zijn bidden centraal gesteld. De kinderen leerden we ”Ik ga slapen, ik ben moe” aan.”

Wat de deelnemers meenemen van de Bijbelverhalen is volgens Post lastig te peilen. „Liedjes leren ze vaak wel heel snel. Aan het eind van de club zingen we altijd het ”Onze Vader”. Na een keer of drie kennen de meesten dat. We gebruiken bewust vaak dezelfde liedjes, zodat die de kinderen bijblijven.”

In de zomermaanden ligt het clubwerk stil. Dat betekent niet dat Post dan geen vrijwilligerswerk doet. Vorig jaar zat ze in de leiding van een zomerkamp voor kinderen uit het speciaal basisonderwijs, georganiseerd door de Vrouwenbond van de Gereformeerde Gemeenten. „Dat was superleuk. Dit jaar doe ik weer mee. Er wordt elke dag een Bijbelverhaal verteld en verder zijn er allerlei activiteiten.”

Dat het vrijwilligerswerk behoorlijk wat tijd kost, vindt Post geen nadeel. „Wat ik nu doe is wel het maximum, maar ik zou er niet mee willen stoppen. Het werken met kinderen heeft mijn hart. Met de deelnemers aan de club heb ik echt een band opgebouwd. Sommigen springen meteen op schoot als ze me zien. Ik vind het fijn hun wat liefde te kunnen geven, die ze soms thuis niet krijgen, maar vooral dat ik het Woord van God aan hen kan doorgeven”

Dit is de laatste aflevering van een serie over jonge mensen die zich als vrijwilliger actief inzetten voor de samenleving.