Het kan zelfs opgevat worden als een teken van een oppervlakkig christendom als mensen het verlangen naar geestelijke groei kenbaar maken. Toch is het een voluit Bijbels gegeven. Staat er niet de oproep in het Woord: „Wast op in de genade en de kennis van onze Heere en Zaligmaker Jezus Christus” (2 Petrus 3:18)? Vele Schriftwoorden zouden hieraan toe te voegen zijn. Als dit alles niet functioneert in de prediking wordt aan het Woord tekortgedaan en de opbouw van de gemeente niet gediend.

Het is dan ook een goede zaak dat dr. Van den Belt het onderwerp van de groei in een afzonderlijk geschrift aan de orde stelt. Duidelijk stelt hij in dit boek, dat een bewerking is van lezingen voor Driestar Educatief, dat een groei in de genade niet betekent dat een christen steeds groter wordt, maar dat Christus steeds groter wordt voor hem. Zoals de ondertitel al aangeeft, gaat het er in het christenleven om steeds dichter bij God te leven en zich steeds meer op Zijn genade aangewezen te weten. Uiteindelijk gaat het om de vrucht.

Meer dan eens wijst de auteur erop dat de geestelijke groei iets paradoxaals heeft. Hoe meer een christen groeit in de genade en de kennis van Christus, hoe meer last hij krijgt van zijn zonde.

In een twaalftal hoofdstukken komen de verschillende facetten van de geestelijke groei ter sprake. Zo wordt er onder meer gesproken over de roeping, het gebed, de christelijke vrijheid en het heiligend kruis. Sprekend over de heiliging is de schrijver terughoudend als het gaat om de innerlijke vernieuwing van de christen. „Heiliging geschiedt niet in ons, maar aan ons.” De nadruk valt op het denken in relaties.

In zijn geheel genomen bevat dit boek een schat aan wijze lessen voor het geestelijke leven. Zo wordt al in het begin ervan gesteld dat wij onze geestelijke groei het meest bevorderen als wij God Zijn gang laten gaan. Laten wij toezien dat wij de Geest niet uitblussen of bedroeven!

Echte groei kan er alleen samen met al de heiligen zijn. Niet alleen Gods wereldwijde kerk komt hier in het vizier, maar ook de plaatselijke gemeente. De persoonlijke groei van een gelovige staat niet los van het geheel van de gemeente. Als de gemeente groeit, groeit de christen. In een gezonde gemeente zal er dan ook aandacht zijn voor gezamenlijke Bijbelstudie.

In het hoofdstuk over het heiligend kruis (het lijden om Christus’ wil) wijst hij erop dat het kruis van Christus hét medicijn is tegen geestelijke verschraling. „Om ons dicht bij het grote kruis van Christus te houden, geeft God ons soms een klein kruis.”

De schrijver put steeds uit het Woord. Al valt het op dat hij daarbij bijna uitsluitend verwijst naar het Nieuwe Testament. De gedachten worden toegelicht door citaten van theologen uit vroeger tijd, zoals van Spurgeon, Jonathan Edwards en Wilhelmus à Brakel. Theologen uit vroeger tijd krijgen echter geen normatief gezag. Wel wordt getoond hoe de schatten uit het verleden vruchtbaar gemaakt kunnen worden voor het heden.

Het boek is niet bedoeld als een theologische verhandeling maar heeft een pastoraal karakter. De vlotte schrijftrant maakt het gemakkelijk leesbaar. Aan elk van de twaalf hoofdstukken zijn vragen toegevoegd om het gebruik ervan in gesprekskringen te bevorderen.

Boekgegevens

Bloeien, snoeien en groeien. Steeds dichter bij God leven, H. van den Belt; uitg. Groen, Heerenveen, 2011; derde druk; ISBN 978 90 8897 002 3; 160 blz.; € 14,95.