Toen hij in Groningen ging studeren, hoorde hij via de CSFR dat de plaatselijke hervormde gemeente vrijwilligers zocht. De Martinikerk organiseert onder meer wekelijks een club voor leerlingen van een basisschool. Om drie uur worden ze bij school opgehaald. In Het Pand, een wijkgebouw van de Martinikerk, krijgen ze drinken en iets lekkers, luisteren ze naar een Bijbelverhaal en zingen ze christelijke liederen. Daarna is er tot halfvijf tijd voor ontspanning, variërend van voetballen tot knutselen en koken.

„De kinderen zitten op een school die in naam christelijk is. Veel ouders zijn echter niet kerkelijk meelevend. Er komen ook nogal wat moslimkinderen. Ze luisteren vaak heel geïnteresseerd naar de Bijbelverhalen. Ik hoop dat er iets van blijft hangen en dat de boodschap iets uitwerkt. Het seizoen is net afgelopen. Helaas kan ik na de zomer niet meer meedoen, omdat ik vanwege een stage bij hulporganisatie Wereldouders in Hilversum uit Groningen vertrek.”

Via via kwam De Koning Gans ook in aanraking met de Technische Uitdaging Tienerjongensclub in de Korrewegwijk, waar hij zich eveneens als vrijwilliger aanmeldde. De club is een van de projecten die de Groningse probleemwijk een beter imago moeten geven. Elke dinsdagavond komen zo’n tien jongens bij elkaar om robots te bouwen en zo te programmeren dat ze opdrachten kunnen uitvoeren. „Zodra de zomertijd is ingegaan, gaan we naar buiten en vermaken we ons met bestuurbare benzineautootjes.”

Op vrijdagavond was De Koning Gans in Kampen, de woonplaats van zijn ouders, de afgelopen vier jaar zo veel mogelijk paraat op een jongensclub van de hervormde gemeente. Deze activiteit combineert evenals de Groningse kinderclub een Bijbelvertelling met ontspanning. De student geniet van de verschillende vormen van vrijwilligerswerk en vindt het jammer dat hij er volgend seizoen geen tijd voor heeft. „Na mijn stage hoop ik zeker weer zo iets te kunnen gaan doen.”

Het leiden van clubs is leerzaam, stelt De Koning Gans. „Ik vind het leuk met kinderen om te gaan, maar er zijn ook wel eens momenten dat ik hen achter het behang kan plakken. Zeker de jongens kunnen soms agressief en vechtlustig zijn. Ik heb moeten leren geduld op te brengen. In het verleden had ik nog wel eens last van een kort lontje, maar snel boos worden werkt averechts. Nu weet ik dat ik beter rustig kan blijven, waarbij ik wel duidelijk aangeef waar de grens ligt.”

Dit is de vijfde aflevering van een serie over jonge mensen die zich als vrijwilliger actief inzetten voor de samenleving.