Britsemmer en de andere 100 bewoners die zijn opgevangen in partycentrum Heeren van Reeuwijk, dat op zo’n 100 meter van de flat staat, beginnen een beetje bij te komen van de traumatische ervaring.

„Ik werd wakker van loeiende sirenes op de binnenplaats. Maar ja, die horen we hier bijna wekelijks. Na de eerste herrie ben ik weer op bed gaan liggen. Toen mij te kennen werd gegeven dat er brand was uitgebroken en dat we naar buiten moesten, ben ik alleen van de zevende verdieping naar beneden gegaan. Buiten ben ik opgevangen door een jongeman die mij in een rolstoel naar het partycentrum heeft gereden”, aldus Britsemmer.

„En dan te bedenken dat mijn vader al jaren niet kan lopen. Als we zijn voeten al aanraken, krimpt hij ineen van de pijn. Nu heeft hij een heel stuk zelf lopend afgelegd. Het is een wonder. En aan zijn voeten zien we niets, geen schrammetje”, zegt zoon Piet.

Britsemmer zegt dat er in het huis grote paniek was. „De mensen waren wanhopig. Lagen op de grond in de gang en op brancards. Zeker 90 procent van de mensen lag te slapen en werd wakker in een nachtmerrie.”

Volgens brandweercommandant Cor Verboom moesten bij de meeste woningen de deuren worden ingetrapt. „Veel bewoners lagen al in een dik rookgordijn, maar waren in diepe slaap. De meesten hebben we wakker moeten schudden. Al met al een grote levensbedreigende situatie. Door het brandmeldsysteem in de flat waren we er gelukkig snel bij.”

Slecht drie hulpverleners op een totaal van 108 bewoners waren in de flat aanwezig bij het uitbreken van de brand. Zij kregen snel de helpende hand toegereikt van omwonenden en de jongeren die uit de stad kwamen. „Ik woon in een flat hier vlakbij en zag na thuiskomst van een avonddienst de vlammen uit het dak van de verzorgingsflat komen. Ik ben tandartsassistente en heb direct m’n witte kloffie weer aangetrokken en ben gaan helpen. Ik dacht: Met m’n pakkie laten ze me wel toe in het pand”, zo zegt een vrouw die vier uur in de weer is geweest.

Ze werd afgelost door een echte verpleegkundige die een ochtenddienst moest draaien. „Toen ik hier aankwam en al die auto’s en bussen zag staan, dacht ik nog even dat we een uitje gingen maken.”

Bijna alle familieleden van de bewoners vernamen het nieuws via de media of via vrienden, kennissen en familieleden. In de loop van de morgen stroomde het aardig vol op de parkeerplaats van het partycentrum, dat op het moment van de brand juist de schoonmaakwerkzaamheden van een feestavond had afgerond.

Om de rust in het partycentrum voor de ouderen te bewaren, mocht niemand van de pers naar binnen. Pas bij het naar buiten rollen van de hoogbejaarden voor overplaatsing kon er even contact worden gelegd. Daarbij kwamen de emoties en verhalen ook direct los. „Mijn vader heeft echt in de rats gezeten”, vertelt een zoon. „Hij zegt dat hij al 26 keer naar de wc is geweest.”