„De drive voor een enkele Europese munt was het ultieme top-down project. Een elitevisie opgelegd aan terughoudende kiezers”, aldus Krugman in zijn wekelijkse column in The New York Times.

Hij wees erop dat er binnen de eurozone geen manier is om landen met een zwakke economie te ondersteunen. Daardoor bestaan binnen de eurozone grote verschillen in groeitempo. Het ontbreken van een dergelijk transfermechanisme wordt door veel economen gezien als een belangrijke weeffout van de euro.

De econoom stelde verder dat het onterecht is dat politici de suggestie wekken dat Europese overheden die in de financiële problemen zijn gekomen dat aan zichzelf te danken hebben. Tot nu toe hebben Griekenland, Ierland en Portugal een beroep moeten doen op noodleningen van andere Europese landen. De financiën van Spanje worden door de financiële markten met argusogen gevolgd.

„Het officiële verhaal is dat overheden kiezers te veel beloofden, terwijl ze te weinig belastingen ophaalden. Dat is een redelijk accuraat verhaal voor Griekenland maar totaal niet wat er gebeurde in Ierland en Spanje die weinig schulden en begrotingsoverschotten hadden.”

De econoom is een van de meest toonaangevende linkse intellectuelen van de Verenigde Staten. Hij heeft zich de afgelopen tijd stevig verzet tegen overheidsbezuinigingen en pleit systematisch voor verhoging van de belastingen.