Het grootste deel van de week is Koelewijn thuis bij haar twee kinderen, in de leeftijd van tien maanden en twee jaar. Eén dag staat ze voor de klas op de reformatorische Ds. Petrus van den Veldenschool in Nieuw-Lekkerland. In de hoogste groepen is ze een vaste invalkracht.

Via haar moeder kwam Koelewijn een jaar of vijf geleden in aanraking met het vrijwilligerswerk in d’Amandelhof, een van de locaties van stichting Cedrah. Het reformatorische woon-zorgcentrum biedt zorg en huisvesting aan 68 ouderen. Voor een aantal activiteiten doet de instelling, waaronder in Capelle ook 45 zelfstandige seniorenwoningen vallen, een beroep op vrijwilligers. „Mijn moeder schenkt er wekelijks koffie. Een paar jaar geleden werd er een vrijwilliger gezocht voor de zaterdagavond. Ik heb het eerst samen met mijn zus gedaan. Nu doe ik het met een vriendin.”

De vrijwilligers melden zich steevast om zeven uur ’s avonds in het zorgcentrum aan de Fluiterlaan. Ze zetten zelf koffie en thee, om die vervolgens op de circa zestig kamers te bezorgen. Voor Koelewijn is dat geen zakelijke bezigheid. Ze staat open voor gesprekjes met de bewoners. „De een zit meer verlegen om een praatje dan de ander. Als iemand zijn verhaal kwijt wil, neem ik daar even de tijd voor. Het is leuk allerlei mensen te spreken. Ze vertellen vaak over vroeger, bijvoorbeeld over de oorlog. Dat vind ik interessant. Ik ontmoet regelmatig nieuwe mensen. Als er bewoners overlijden, komen er anderen in hun plaats.”

In de loop der jaren leerde ze sommige ouderen in het woon-zorgcentrum vrij goed kennen. „Vooral met een aantal mensen uit onze kerk, Hervormd Lokaal, heb ik echt een band gekregen. Een van deze vrouwen kende ik al van vroeger. Ik neem me wel eens voor sommige bewoners tussendoor ook een keer te bezoeken, maar uiteindelijk komt het daar vaak niet van omdat ik vrij druk ben. De oma’s van mijn man en mij leven ook nog. Ik ga dan toch eerder bij hen op bezoek.”

Intussen doet Koelewijn het vrijwilligerswerk zo’n vijf jaar en ze is nog niet van plan ermee te stoppen. „Ik heb er nooit spijt van gehad dat ik ermee begonnen ben. Tijdens mijn zwangerschappen ben ik er wel een tijd uit geweest, maar daarna heb ik het toch weer opgepakt. Zo lang ik er tijd voor heb, wil ik het blijven doen. Het is praktisch dat het dicht bij huis is en het ontmoeten van allerlei mensen blijft leuk. Ik zou het iedereen kunnen aanraden.”

Dit is de vierde aflevering van een serie over jonge mensen die zich als vrijwilliger actief inzetten voor de samenleving. Tips? Mail naar mensen@refdag.nl.