In 1979 presenteert zich de Nederlands-Joodse Defensie Liga met het ingooien van de ruiten bij opinieweekblad de Haagse Post wegens een onwelgevallige publicatie. In hetzelfde jaar saboteerde de liga een pro-Palestijnse VPRO-uitzending. Actievoerders drongen de studio binnen en namen de uitzendbanden mee.

Hans Knoop, medeoprichter van de Nederlandse JDL-afdeling, heeft in die periode als motto ”Liever één steen verkeerd gegooid dan één keer nagelaten überhaupt een steen te gooien.” Knoop, hoofdredacteur van het Nieuw Israëlitisch Weekblad van 1968 tot 1972, is tegenwoordig werkzaam als media-adviseur. Aan zijn militante verleden wordt hij liever niet meer herinnerd.

Van Australië tot Rusland en van Zuid-Afrika tot Canada is de JDL actief. De knokpoeg werd in 1968 opgericht door de Amerikaanse rabbijn Meir Kahane. De oorspronkelijke bedoeling was om de Joden in New York te beschermen tegen de aanvallen van neonazi’s, maar de beweging begon zich steeds meer te richten op de critici van Israël.

Kahane emigreerde in 1971 naar de Joodse staat en richtte daar een filiaal van de JDL op, later omgedoopt tot Kach. In 1984 nam de rabbijn zitting in het Israëlische parlement, waar hij ervoor pleitte de Palestijnen het land uit te zetten. De Kach-partij werd in 1994 verboden.

Vooral de oorspronkelijke tak van de JDL is verantwoordelijk voor geweld en intimidatie. Zo stormen in 1970 zes personen de kantoren van een tweetal Arabische persbureaus in New York binnen. Drie Arabieren worden met knuppels het ziekenhuis ingeslagen en de bureaus worden overhoop gehaald. In 1977 eist de JDL een brandbomaanslag op tegen een voertuig van ”Joden voor Jezus”, een organisatie van Joodse bekeerlingen. En in 1987 wordt Victor Vancier -de vroegere voorzitter van de JDL- tot tien jaar cel veroordeeld voor bomaanslagen op de Russische ambassade in New York en op Russische culturele evenementen.

Het is nog maar een kleine selectie uit een lange lijst van misdaden die zijn gepleegd door de JDL. De leider van dit internationale netwerk van knokploegen zit gevangen in de Verenigde Staten, omdat hij zou zijn betrokken bij een plan om een moskee op te blazen.

Na jaren van stilte rond de Nederlandse JDL werd de beweging vorige maand heropgericht. Reden is het heroplevende antisemitisme. Intussen heeft de JDL-Nederland nog geen enkele actie uitgevoerd en weigert zij alle aanvragen voor een interview. Behalve een agressieve website heeft niemand nog iets van de knokploeg gezien. Toch doken sommige journalisten met veel enthousiasme op deze papieren organisatie.

Zelfs op het internationale hoofdkwartier van de JDL in de VS heerst verwarring. Voor het beantwoorden van de vraag of de JDL-Nederland een officiële afdeling van de internationale organisatie is, moet eerst worden overlegd. In een interne e-mail aan zijn voorzitter schrijft een medewerker op het hoofdkantoor: „Ik ben niet bekend genoeg met Nederlandse activiteiten om de afdeling te ondersteunen. Zij lijkt legitiem. Laat me weten wat je denkt.”

Na deze interne gedachtewisseling komt voorzitter Bill Maniaci tot de conclusie: „Wij geloven dat het individu dat een JDL-afdeling in Nederland is begonnen, legitiem is.” Maar Maniaci benadrukt dat het enige contact met deze persoon via de post tot stand is gekomen. „We hebben geen persoonlijke gesprekken gehad met de oprichter of met leden in Nederland.”

Binnen de kringen van actieve Joden in Nederland zegt niemand de persoon achter de Nederlandse JDL te kennen. Ook staat de paramilitaire organisatie niet ingeschreven in de Kamer van Koophandel.”

De Zionistische Stichting Saroef verwelkomde de JDL in een persverklaring. Toch zegt Saroef -bij monde van een woordvoerder die anoniem wenst te blijven- verder niets over de JDL te weten: „We zijn er niet van op de hoogte wie precies de mensen achter de JDL zijn. Omdat Saroef regelmatig serieuze bedreigingen krijgt, lijkt het me voor een meer uitgesproken organisatie als de JDL niet verstandig om open en bloot bekend te maken wie ze zijn. Of ze moeten levensmoe zijn.”

De JDL zegt op haar website dat ze zelf uitmaakt welke van hun acties openbaar worden gemaakt. Tot op de dag van vandaag was dat geen enkele. Toen Marokkaanse jongetjes op 4 mei voetbalden met rouwkransen, was de JDL in geen velden of wegen te bekennen.

Hetzelfde was het geval bij een agressieve demonstratie van de Arabisch-Europese Liga in Amersfoort. Hier werd onder meer ”Vuile Jodenhoer!” geroepen naar bezoekers van een pro-Israëlische kerkdienst. Ook toen in Amersfoort de Hitlergroet werd gebracht, was er geen Joodse knokploeg die ingreep.

Hoe dat precies zit, wordt duidelijk op de website van de JDL. „De JDL in Nederland zal zich alleen richten op de veiligheid van haar eigen leden”, zegt de organisatie daarop. En tot nu toe is er sprake van slechts één lid, de maker van de website.