Wat waren we blij verrast met de ruimhartigheid van Geert Jan Spijker richting de SGP. Allerlei verschilpunten weet hij meesterlijk te relativeren. Een royale blijk van onderlinge herkenning vanuit de hemelsblauwe burcht van de ChristenUnie. We werden er verlegen van. Want wees nou eerlijk, SGP’ers lopen niet gauw over van trots op hun partij. We laten de betrouwbaarheid van ons politieke werk liever blijken uit wat we doen voor het welzijn van de samenleving.

Daarom zijn we beduusd van de abrupte wending in het betoog van onze gewaardeerde CU-collega als hij op grond van een –in seculiere kring– wijdverbreid vooroordeel jegens de SGP de deur naar meer samenwerking van orthodoxe christenen in de politiek met één zwaai in het nachtslot gooit. Onze partij wil Nederland kerstenen en zou daarbij politieke dwang niet schuwen, aldus Spijker.

Als ondersteunend bewijs wordt onze politiek voorman Van der Staaij geciteerd: „De overheid kan en mag niet onverschillig staan tegenover de godsdienst, maar heeft binnen de grenzen van de rechtsorde de taak de christelijke godsdienst te bevorderen en afgoderij tegen te gaan.”

Spijker ziet over het hoofd dat Van der Staaij klip-en-klaar stelt dat de overheid binnen de grenzen van de rechtsorde moet handelen. Van een reformatorische partij mag je verwachten dat zij een duidelijk onderscheid maakt tussen het ambt van de overheid en dat van de kerk. Vanuit de christelijke traditie wordt in ”Kernideeën”, de beginselverklaring van SGP-jongeren, dit helder uiteengezet.

Voor de SGP is het een principiële zaak dat de kerk niet over de staat heerst – en andersom. Maar de kerk heeft wel een publieke roeping om overheid en burgers op de waarde van het christelijk geloof te wijzen. Het is misplaatst om de SGP ervan te betichten dat zij een theocratische kerkstaat nastreeft, waarin zij de politiek als hefboom inzet om het christelijke geloof met dwang op te leggen aan mensen. Dat strijdt met de aard van dit geloof, dat door de liefde werkt.

Wel accentueert de SGP de waarde van het christendom voor de samenleving anno nu. Wanneer de SGP opkomt voor een christelijk Nederland, wil zij de christelijke cultuur en traditie van ons land bevorderen. Neem bijvoorbeeld de algemeen erkende christelijke feestdagen. Die zouden we voor geen goud willen missen. Kom daar in Brussel eens om! EU-ambtenaren plaatsen allerlei exotische feestdagen in een Europese agenda, maar vergeten de christelijke.

Op een dieper niveau geldt dat christelijke waarden en normen ten grondslag liggen aan de democratische rechtsstaat zoals die in ons land vorm en inhoud heeft gekregen. Die waarden en normen zijn van groot belang voor het publieke leven. Wanneer iemand denkt dat je die naar willekeur kunt inwisselen voor islamitische of hedonistische, ondergraaft zo iemand de pijlers van de rechtsstaat. De Nederlandse rechtsorde hangt wezenlijk samen met het christelijke karakter van ons land.

Wanneer Spijker in de SGP-slogan een poging tot herkerstening van Nederland leest, kan hij ook dichter bij huis terecht, en wel in de Unieverklaring van zijn eigen partij. Want daarin staat: „Wij zijn ervan overtuigd dat de God die wij belijden en willen dienen, ook door de overheid en in de samenleving gehoorzaamd en geëerd behoort te worden. Een overheid die Gods geboden in praktijk brengt, dient het welzijn van de samenleving.” Dat roept bij ons veel herkenning op.

Een verschil tussen SGP en ChristenUnie is echter dat de laatste selectief winkelt in de Decaloog. Het recht op godsdienstvrijheid zou vergen dat de overheid niets kan of mag doen met de eerste twee geboden van Gods wet. Niettemin komt de SGP wel degelijk op voor godsdienstvrijheid voor mensen die deze vrijheid ook aan anderen gunnen en niet misbruiken.

Tegelijk geldt dat de prangende kwesties van onze tijd niet in een relativistische geest zijn op te lossen. Alsof alle godsdiensten gelijk zijn. Christelijke politici moeten de ontkersteningsagenda van secularisten en multiculturalisten niet in de kaart spelen. Het verwijt van Spijkers jegens de SGP zegt intussen veel over de ChristenUnie zelf. Want in de praktijk neigt zij eerder naar de sterke arm der staat te grijpen dan de SGP. Wij realiseren ons best dat de politiek vandaag de dag eerder de samenleving volgt dan andersom.

Vrijheid van geloof is een grondrecht dat de SGP niet aantast als zij zich inzet voor een christelijk Nederland. Een liberale partij kiest immers voor een liberaal Nederland? Evenzo zal een uitgesproken christelijke partij voor een christelijk Nederland zijn. De democratie mag dan geen boodschap hebben aan het christendom, het christendom heeft altijd een boodschap voor de democratie.

De auteurs zijn respectievelijk directeur van het Wetenschappelijk Instituut voor de SGP en beleidsadviseur van SGP-jongeren.