De betoging gisteren in de Belgische hoofdstad telde naar schatting een kleine 20.000 deelnemers. De actievoerders maakten op luidruchtige wijze hun ongenoegen kenbaar over het economisch beleid dat Europa propageert. Zij uitten hun vrees dat de werknemers de rekening van de crisis betalen.

Het verkeer in het hart van Brussel loopt vast doordat wegen zijn afgesloten. Ook in het openbaar vervoer treden vertragingen op. De metro stopt een groot deel van de dag niet op de stations in de wijk waar de Europese instellingen zetelen.

De verwachte hinder heeft vooraf bij onze zuiderburen geleid tot onenigheid tussen de christelijke vakbond ACV en de socialistische collega’s van de ABVV. Zij dragen dezelfde boodschap uit, maar toch trekken zij gescheiden op. De ACV organiseert zijn eigen bijeenkomst, aan de voet van het Atomium, om zo de overlast te beperken.

In het centrum beweegt de massa zich vanaf vier locaties naar het Justus Lipsiusgebouw, waar aan het einde van de middag het beraad van de regeringsaanvoerders zal beginnen. Als relschoppers met stenen gaan gooien en enkele agenten lichtgewond raken, zet de politie het waterkanon in.

Voorafgaande aan de top vindt het halfjaarlijkse overleg plaats tussen de hoogste vertegenwoordigers van de Unie en van de overkoepelende organisaties van de sociale partners. Secretaris-generaal Monks van de Europese vakbeweging verwoordt aan tafel de gevoelens van de mensen op straat: „De werknemers willen behoud van het sociale model.”

Zij zijn bang dat de EU Griekenland en Ierland gebruikt als excuus om drastische bezuinigingen af te dwingen, dat zij in het kader van economic governance, pact voor de euro, of hoe het allemaal mag heten, de lonen en de pensioenen ter discussie stelt en verworven rechten aantast. De bonden eisen in het economisch en monetair beleid voorrang voor werkgelegenheid en solidariteit.

EU-president Van Rompuy en voorzitter Barroso van de Europese Commissie doen na het tripartiete onderhoud hun best om uit te leggen dat er geen sprake is van tegenstellingen tussen de EU-aanpak en de van vakbondszijde genoemde prioriteiten. Van Rompuy: „Al onze inspanningen zijn gericht op het creëren van banen. Daartoe moeten wel de economieën voldoende concurrerend zijn.” Even later: „Het redden van de stabiliteit in de eurozone is belangrijk voor alle burgers, voor groei en werkgelegenheid.”

Barroso op zijn beurt benadrukt dat bezuinigingen en hervormingen op de arbeidsmarkt niet op zichzelf staan. „Ze zijn nodig voor meer vertrouwen, wat leidt tot meer investeringen en dat betekent meer arbeidsplaatsen.”

Tegelijk belooft hij de zorgen in de samenleving en de signalen daarvan serieus te nemen. En verder verzekert hij: „Lonen zijn echt een nationale bevoegdheid.” Maar of de demonstranten gerustgesteld huiswaarts keren, is zeer de vraag.