De reders betalen de kosten voor verblijf en medische voorzieningen. De overige kosten, 800.000 euro, komen eenmalig voor rekening van Defensie, zo heeft verantwoordelijk minister Hans Hillen dinsdag in een brief aan de Tweede Kamer geschreven.

Dat betekent volgens hem niet dat Defensie voortaan altijd opdraait voor de meeste kosten van dit soort operaties, die eerder uitzondering dan regel zullen zijn. Het kabinet bepaalt binnenkort hoeveel een reder moet bijdragen.

Eind maart vertrekken twee sleepboten die onder Nederlandse vlag varen, met een kraanschip varend onder Panamese vlag uit India naar de Verenigde Arabische Emiraten. Dertig Nederlandse mariniers gaan in Mumbai aan boord van de drie schepen en na ongeveer tien dagen weer van boord in Dubai.

Twintig collega’s varen vanaf eind maart ook mee op een hefschip voor het plaatsen van windturbines op zee. Dit schip, dat onder Nederlandse vlag vaart, vertrekt eind maart uit China naar Nederland. De mariniers stappen in Singapore op en gaan circa vijftien dagen later in het Oost-Afrikaanse Djibouti van boord.

De twee schepen varen traag en lopen daardoor relatief meer risico te worden gekaapt. Ze moeten door de gevaarlijke wateren rond de Hoorn van Afrika, waar koopvaardijschepen geregeld doelwit zijn van piraten. Tot nu toe was Defensie er om juridische en praktische redenen tegen mariniers te laten meevaren met handelsschepen. De rederijen en een meerderheid van de Tweede Kamer drongen er echter al lange tijd op aan daar wel toe over te gaan.

De reder en het ministerie van Defensie leggen vast wie waarvoor verantwoordelijk is. Zo gaat de commandant van het beveiligingsteam over het gebruik van geweld. Ook zal de reder de Staat niet aansprakelijk stellen voor schade die kan ontstaan door het optreden van de militairen.