Bondskanselier Merkel heeft gekozen voor een vertrouweling. Weidmann, met 42 jaar opmerkelijk jong voor de betrokken functie, was in de voorbije jaren haar voornaamste economisch adviseur en vertegenwoordigde haar bij de voorbereiding van toppen van G8 en G20.

In een toelichting op de benoeming, per 1 mei, roemde zij zijn kwaliteiten: „Iedereen die hem kent, weet dat hij beschikt over het hoogste niveau van bekwaamheid, een briljant intellect en een onafhankelijke geest.” En verder: „Hij zal zich inzetten voor de stabiliteitscultuur van de ECB en dus voor de belangen van Duitsland.”

Toch klinken er ook kritische kanttekeningen. Geen instelling die zo hecht aan en die altijd zo hamert op de autonome positie van de monetaire autoriteiten als de Bundesbank. Die verwerpt radicaal elke beïnvloeding en bemoeienis vanuit de politiek. Met de aanstelling van iemand uit de directe omgeving van Merkel rijzen er op dit punt even twijfels.

Weidmann weet zich in ieder geval voluit gesteund door huidig topman Axel Weber, die vorige week plotseling aankondigde dat hij voortijdig vertrekt en die bekendheid geniet als een havik bij uitstek als het gaat om de inflatiebestrijding. „Een excellent econoom en een absolute professional”, luidde zijn reactie. Daaraan voegde hij nog toe: „De Bundesbank leende hem alleen maar even uit aan de Duitse regering.” Met dit laatste herinnerde hij eraan dat Weidmann tussen 2003 en 2006 al bij de Buba werkte als chef van de studiedienst.

Niet alleen in Duitsland is er binnenkort een wijziging in de top van de centrale bank. Ook bij De Nederlandsche Bank (DNB), die wat betreft het anti-inflatiebeleid in dezelfde traditie staat als de Bundesbank, krijgen we een wisseling van de wacht. Nout Wellink neemt op 1 juli afscheid, na twee termijnen van zeven jaar. Het kabinet heeft nog geen opvolger benoemd.

Verder nadert het vertrek van de grote baas van de Europese Centrale Bank (ECB): de Fransman Jean-Claude Trichet. Hij draagt op 1 november de voorzittershamer over. Aan wie? Daarover vindt de komende tijd achter de schermen tussen de regeringen volop overleg plaats.

De Italiaan Mario Draghi geldt als een officiële kandidaat voor de prestigieuze post. Dinsdag gaf hij een interview in de Frankfurter Allgemeine Zeitung. Analisten beschouwen zijn optreden in die Duitse krant als de opening van een campagne om de politieke en financiële elite onder onze oosterburen ervan te overtuigen dat zij niet bang hoeven te zijn dat hij de monetaire teugels laat vieren en het niet zo nauw zal nemen met het bewaken van de prijsstabiliteit. Hij moet vechten tegen de beeldvorming dat Zuid-Europeanen op dit punt in het algemeen niet zo streng zijn in de leer.

Wanneer er een besluit valt over de opvolging van Trichet, is nog niet bekend. De Duitse minister van Financiën, Schäuble, zei deze week dat hij prioriteit wenst te geven aan het bereiken van een akkoord over maatregelen om de eurozone voor de toekomst crisisbestendig te maken. Daarover worden in maart belangrijke vergaderingen gehouden, eerst van de leiders van de eurolanden en later van die van alle EU-lidstaten. „Daarna beslissen we over personele zaken”, aldus Schäuble.

Maar er gaan ook stemmen op om sneller de knoop door te hakken. Dat verschaft immers zekerheid en dat is goed voor de rust op de financiële markten.