In zijn bijdrage somt dr. Post enkele bezwaren op tegen het school-oudercontract. Het grootste bezwaar is volgens hem het marktdenken. Een oudercontract zou de relatie tussen school en ouders verzakelijken en verkillen.

Het is echter helemaal niet verkeerd als we in het basisonderwijs wat meer marktgericht denken. De overheid betaalt jaarlijks per kind een bedrag van ongeveer 5800 euro aan een reguliere basisschool. Dat geeft een grote verantwoordelijkheid!

Al jaren laten reformatorische scholen de ouders die een kind aanmelden de grondslag letterlijk onderschrijven. De ondertekening van de identiteitsverklaring is een vereiste voordat het kind op school mag komen. Hiervan zeggen we toch ook niet: „Het gaat om het vertrouwen? We zetten hierover maar niets op papier, want het gaat immers om bezieling?” Wat is erop tegen om aan het identiteitsdocument zaken toe te voegen zoals communicatie, huiswerk en aanwezigheid op ouderavonden?

Contractdenken gaat op termijn niet werken, meent Post. Als het contract alleen tot een papieren document leidt, is dat zo. Het gaat echter om het geheel van de betrokkenheid van school en ouders op elkaar. Scholen moeten werk maken van de ouderbetrokkenheid. Het contract kan de functie hebben om ouderbetrokkenheid, als een niet-vrijblijvende samenwerking tussen school en ouders, vorm te geven in het belang van de leerling.

Onderzoek op basisscholen laat zien dat het investeren in het wederzijds verhelderen van verwachtingen tussen school en ouders positief werkt. Zo weten scholen en ouders wat ze aan elkaar hebben. Dat voorkomt teleurstellingen. Het kiezen voor een school geeft rechten en plichten. Dat geldt ook voor het werken op een school. Het gesprek rond de overeenkomst kan meewerken aan de solidariteit en de loyaliteit waar Post over spreekt. Laten scholen ouderbetrokkenheid niet beperken tot een hoge tevredenheidsscore op de ouderenquête. Alsof dát het is waaraan de betrokkenheid van ouders af te meten is.

Overeenkomsten tussen ouders en school hebben een duidelijke functie. Een ouder zei: „Een ouderovereenkomst stimuleert de samenwerking tussen school en ouders. Ze schept duidelijkheid over wat ouders van de school mogen verwachten én herinnert hen eraan dat hun betrokkenheid bij het schoolgebeuren er daadwerkelijk toe doet.”

Een leerkracht verwoordde het zo: „Door de overeenkomst word je als leerkracht heel direct herinnerd aan dat wat we beloven. Wat je belooft, moet je doen! Dat leren we kinderen en zo houden we onszelf daar ook aan. Het scherpt op en is een basis voor een gelijkwaardige samenwerking.”

Scholen hebben bezieling nodig, inderdaad. Evenals een welgemeend schouderklopje. Dat verdwijnt echt niet als men werkt met een overeenkomst.

De auteur is werkzaam als senior consultant bij CPS Onderwijsontwikkeling en advies en is directeur bij Educatis voor reformatorisch primair onderwijs.