Twitter behoeft geen uitleg meer. Nu zelfs de koningin haar onderdanen via het sociale medium bedankt voor al de verjaardagstweets die ze ontving, staat de waarde van Twitter zonder meer buiten kijf. Hoewel het oppassen is geblazen met die tweets van de vorstin. Er is ook een nep-Beatrix actief, die alle zogenaamde ins en outs van het paleis omzet in twitterberichten. De nepvorstin heeft inmiddels meer dan 5000 volgers.

Maar terug naar onze politici, publicisten, presentatoren en predikanten, om het bij deze beroepsgroepen te houden. Blijkbaar is de nieuwe mode dat je, als je mee wilt tellen, ervoor moet zorgen dat je zo veel mogelijk volgers krijgt en per dag zo veel mogelijk tweets de wereld in helpt.

Politici als Rouvoet, Cohen, Van der Staaij en Verhagen lijken iedere reis aan te grijpen om van zich te laten horen. „Ben nu op weg naar…” „Kom zojuist terug van…” „Net overleg gehad met…” En al hun volgers (respectievelijk bijna 20.000, meer dan 25.000, ruim 6300 en meer dan 60.000) maar smullen. En journalisten maar speuren of er tussen al dat gekwetter misschien nieuws zit. Hoe zouden de bewindslieden vóór het Twittertijdperk hun reistijd hebben gevuld? vraag je je in gemoede af. Overigens zoek je op Twitter tevergeefs naar minister Donner of oud-SGP-Kamerlid Van der Vlies. De grijze wijsheid? Of rangeren ze zichzelf hiermee uit? Premier Rutte laat het trouwens bij één tweet: Kijk maar op het VVD-account. Ook makkelijk.

Publicisten en presentatoren doen niet onder voor de politici. Mannen als Bart Jan Spruyt, Tijs van den Brink en Andries Knevel laten hun talrijke volgers (respectievelijk ruim 4500, bijna 10.000 en 12.500) de hele dag door weten wat ze overal van vinden, wanneer ze weer naar Hilversum moeten dan wel wat ze daar uitbroeden en wat ze zojuist gelezen hebben. Soms denk je: voor iedere tweet die je afscheidt, had je weer een artikel of hoofdstuk kunnen lezen.

En dan de predikanten. Ook onder hen zijn er die zich mengen in het twittergeweld. Sommigen blinken zelfs uit in het aantal twitterberichten dat ze per dag de lucht in sturen en verontschuldigen zich als ze een dag lang niets van zich laten horen. Wat hun volgers (gemeenteleden?) te weten komen? Welk boek er is aangeschaft, waar er komende zondag gepreekt gaat worden, welk thema en welke verdeling de preek van zondagmorgen heeft, dat er vanmorgen een kerkenraadsmap is ontwikkeld, dat er vanmiddag een classisvergadering was en nu het bezoekwerk wacht. Soms worden er geestelijke lessen gedeeld, citaten uitgewisseld, suggesties voor de catechismuspreek gedaan. En bij dat alles komt de privé- informatie over de studeerkamer, de boekenverzamelwoede, de kinderen. De vrouw is vaak opvallend afwezig…

Mooi natuurlijk, die uitwisseling van informatie en dat frequente contact met medetwitteraars. En leuk dat je als volger op een laagdrempelige manier inzicht hebt in het leven van je politieke voorbeeld, je opinieleider, je populaire presentator, je eigen predikant.

Maar zijn er ook niet een paar valkuilen? Bijvoorbeeld dat je alleen nog maar leest (kranten, internetberichten, meditatieve lectuur) met het oog op je volgers. Bijvoorbeeld dat er onverantwoord veel tijd heengaat met het volgen van en reageren op tweets van anderen. Bijvoorbeeld dat het je ijdelheid streelt als je merkt dat het aantal twitteraars dat jou volgt, zienderogen toeneemt. Om maar te zwijgen van de tijdsverhouding tussen de imitatio Christi en het volgen van medetwitteraars.

Voor de duidelijkheid: ik heb niets tegen Twitter. Ook ik heb een account en breng m’n meer dan tachtig volgers met enige regelmaat iets onder ogen. Maar ik hoop bewaard te blijven voor twitterverslaving. En ik gun dat anderen ook.

Reageren aan scribent? beeldenstorm@refdag.nl