Colombiaanse Urker heeft zingen als passie

Hij was „zeven maanden en zes pond” toen hij verhuisde van Colombia naar Urk. De reden van zijn adoptie? „Die weet ik niet”, zegt Rein-Pieter Ras met spijt in z’n stem. „Ik heb wel eens gezocht naar informatie over mijn afkomst, maar niets gevonden. Er zijn gegevens verloren gegaan in Colombia. Er is daar jaren geleden een overstroming geweest. Die heeft ermee te maken.”

Evert van Dijkhuizen
3 February 2011 10:34Gewijzigd op 14 November 2020 13:33
Rein-Pieter Ras. Foto familie Ras
Rein-Pieter Ras. Foto familie Ras

De behoefte om meer te weten over zijn biologische ouders speelde vooral toen Rein-Pieter „een jaar of zestien” was. „Nu ben ik er minder mee bezig. Ik heb inmiddels een gezinnetje met twee kinderen van tweeënhalf jaar en negen maanden. Maar ik wil ooit nog wel eens terug naar Colombia. Samen met m’n vrouw. Dat is voorlopig een ver-weg-verhaal. Zo’n reis kost heel veel geld.”

Rein-Pieter heeft een broer en een zus, ook beiden geadopteerd. De één uit Oostenrijk, de ander uit Colombia. Hij ziet terug op „een fijne jeugd”, hoewel die niet zonder zorgen verliep. „Ik heb op een speciale school gezeten: de Eliëzerschool in Zwolle. Meneer Visser was mijn meester, een fijne man.”

Vanwege zijn doofheid moesten de adoptieouders van Rein-Pieter –„het zijn lieve mensen”– veel met hem naar het ziekenhuis. „Ik was een zorgenkind. Het is een wonder dat ik er nog ben. Toen ik een jaar of achttien was, ben ik naar familie in Canada geweest. Ik kwam weer thuis en er knapte iets in m’n oor. Wat het geweest is, weet ik nog steeds niet, maar vanaf dat moment ging ik beter horen.”

Rein-Pieter lag er niet wakker van als hij als jongen werd geplaagd vanwege zijn bruine huidskleur. „Daar leer je wel mee om te gaan. Ieder mens is naar Gods beeld gemaakt. Er is voor mij geen verschil tussen blanke en bruine mensen.” De Colombiaanse Urker voelt zich thuis in Nederland. „We klagen wel eens, maar we hebben hier veel om dankbaar voor te zijn.”

Zingen doet Rein-Pieter graag. „Ik ben er een poosje af geweest, maar sinds kort zit ik weer op het mannenkoor Hallelujah. Dat is een traditie in onze familie. Mijn vader Age zingt er en mijn opa Steven heeft er ook jaren op gezeten. Hij is vorig jaar overleden. Het is prachtig om zingend het Evangelie uit te dragen. Dat is mijn passie.”

Naam: Rein-Pieter Ras

Leeftijd: 29

Woonplaats: Urk

Beroep: productiemedewerker bij sociale werkvoorziening in Emmeloord

Kerkelijke signatuur: Nederlands Gereformeerde Kerken

Geboren in: Colombia

In Nederland sinds: 1981

Dit is het vijfde artikel in een serie over adoptiekinderen.

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer