De moderne commissaris is vooral te vinden bij beursgenoteerde ondernemingen en woningcorporaties, merkt het kenniscentrum. Daar zet de raad van commissarissen vaak verslagen van vergaderingen op internet. In andere sectoren, zoals de zorg en bij bedrijven die niet beursgenoteerd zijn, is op dit terrein nog heel wat te winnen.

Sinds de Code-Tabaksblat eind 2004 in werking trad, heeft het commissariaat al een flinke moderniseringsslag gemaakt, stelt De Melker. „We moeten nu naar de commissaris 3.0. Een nieuwe generatie commissarissen dus, die meer aandacht heeft voor opleidingen en communicatie.”

Het kenniscentrum voerde samen met de Erasmus Universiteit in Rotterdam een onderzoek uit naar de beroepsgroep. Daaruit kwam naar voren dat de commissaris steeds jonger wordt. Bijna een op de drie commissarissen was in 2010 jonger dan 55 jaar, tegenover een kwart in 2009. Ook kwamen er meer vrouwelijke commissarissen. Het percentage steeg van 14 procent in 2009 naar 18 procent in 2010. Aan het onderzoek deden ruim vierhonderd commissarissen mee.

Beursgenoteerde bedrijven in Nederland zijn in totaal goed voor ruim zeshonderd commissarissen, schat De Melker. Wanneer de commissarissen van niet-beursgenoteerde ondernemingen en maatschappelijke instellingen daarbij worden opgeteld, komt dit aantal op ruim 23.000 te liggen.

Commissarissen kregen er de laatste jaren steeds meer taken bij en dat is volgens De Melker terug te zien in de beloningen, die licht zijn gestegen. Commissarissen bij zorginstellingen krijgen voor tien vergaderingen gemiddeld 8000 euro. In het midden- en kleinbedrijf ligt de vergoeding tussen de 10.000 en 15.000 euro per jaar. Een commissaris bij een beursonderneming verdient gemiddeld 52.000 euro per jaar. „Dit is nog steeds onvoldoende als je het vergelijkt met de beloningen die adviseurs en accountants krijgen”, vindt De Melker.