Geen motorboot, maar oranje peuterbadje
Kinderboekenschrijver Helga Warmels heeft iets met water. Schreef ze in ”Waterspiegel” (2009) over een raadselachtig watermonster, ”De boot” speelt zich ook grotendeels af op en om het water. Het boek draait om Michiel. Zijn grootste verjaardagswens is een motorboot, waarmee hij wil „verdwalen en de weg terugvinden.” „Eigenlijk wil ik wel meer dan alleen een boot, maar ik wil dingen die je niet met geld kunt kopen. (...) Een nieuwe beste vriend en ouders die geen ruzie maken. Zulke wensen passen op geen enkel verlanglijstje. Daar zijn ze te groot voor.”
Met zinnen als voorgaande bewijst Warmels dat ze wat te vertellen heeft. Ze verpakt diepe gedachten in mooie woorden. Bleef ”Waterspiegel” meer steken op het avonturenniveau en kwamen de gevoelens van de hoofdpersoon na het overlijden van zijn vader niet erg uit de verf, in dit ik-verhaal zijn de beschrijvingen van de psychologie van de hoofdpersoon absoluut overtuigend. Dat maakt het teleurstellend dat veel andere personages extreme types zijn. De uiterst kinderachtige, pesterige Lennart bijvoorbeeld, die Michiels rubberboot –die hij uiteindelijk krijgt in plaats van een motorboot– „een oranje peuterbadje” noemt en lek steekt.
Michiel ontwikkelt zich in het boek tot een andere persoonlijkheid. Zijn mening over „rare Noa” draait wel erg makkelijk bij. Maar zijn veranderde houding ten opzichte van zijn kwelgeest overtuigt. Michiel wint weliswaar de race waarvoor hij Lennart uitdaagt niet, moreel verslaat hij hem absoluut. Het maakt ”De boot” tot een bijzonder boek.
De boot, Helga Warmels; uitg. Callenbach, Kampen, 2010; ISBN 978 90 266 2063 8; 112 blz.; € 9,95.
