„Helemaal niet. Ik vind het zelfs volstrekte onzin. De aarde is méér dan een verblijfplaats. Het is Gods schepping waarvoor wij verantwoordelijk zijn. Als wij een nieuwe hemel en aarde verwachten, moeten wij die oude aarde niet laten verloederen, maar juist dát doen wat heenwijst naar die toekomst. Als God gerechtigheid zal brengen, is het onze roeping die gerechtigheid nu al te zoeken. Ethiek wijst in die zin naar voren, naar wat wij verwachten.”

Noemt u eens twee voorbeelden van milieubewust zijn in uw dagelijkse leven?

„Afstanden tot 15 kilometer doe ik altijd met de fiets, door weer en wind, en of ik nu ga preken, dus een zwart pak aanheb, of niet. Is het verder, dan neem ik het openbaar vervoer, mits dat in redelijkheid bereikbaar is. Als ik de auto moet nemen rijd ik altijd 90 kilometer per uur. Dat is mijn eigen Kyotoakkoord. Ik moet altijd wat overwinnen als vrouw en kinderen meerijden, want die vinden dat een bejaardensnelheid, maar ze accepteren het wél. En verder geldt: afval dat we kúnnen scheiden, dat zúllen we scheiden.”

Zijn er dingen die u nadrukkelijk niet wilt doen?

„Ik ben nog niet overgegaan tot het weren van vlees. Het is behoorlijk lastig om daarbij het gezin op één lijn te krijgen, dus daarin geef ik toe. Maar, ik moet ook eerlijk zeggen dat ik mezelf in deze óók niet kan overwinnen. Vlees is gewoon te lekker.”

Welk cijfer zou u uzelf geven als het gaat om milieubewust leven?

„Dan geef ik mezelf een zevenenhalf.”