„De geuren, de mensen, ik kwam thuis”
Ze was 24 toen ze voor het eerst terugging naar haar geboorteland, Indonesië. „De geuren, de mensen, ik voelde: dít hoort bij mij. Het was alsof ik thuiskwam. Heel apart.”
Corianne Blom was drie maanden toen ze voor adoptie werd afgestaan aan Nederlandse ouders. „Volgens de papieren was mijn Indonesische moeder ongehuwd zwanger en kon ze niet voor me zorgen. Ik heb afgelopen jaren veel naar haar gezocht; tevergeefs. Ze zou Siti heten, maar dat is net zo’n naam als Jan in Nederland. Het adres dat ik heb, blijkt niet te bestaan.”
Hoe ze werd afgestaan, weet Corianne (29) niet. „Als mijn moeder het uit liefde voor mij heeft gedaan, wordt mijn respect voor haar alleen maar groter. Maar het gebeurde in die tijd ook dat vroedvrouwen pasgeboren baby’s thuis kwamen ophalen, zogenaamd om ze tijdelijk te verzorgen. In werkelijkheid werden ze verkocht. Dat kan mij ook gebeurd zijn.”
Corianne ervaart haar adoptie als iets dubbels. „Ik ben aan de ene kant blij dat ik door Gods besturing hier ben gekomen en Zijn Woord heb leren kennen. Dat is genade. Aan de andere kant leef ik met hoofd en hart in Indonesië. Ik heb me altijd anders gevoeld, als kind al. Dat gevoel draag ik elke dag mee. Er zijn momenten dat ik er in mag berusten.”
Ze is achterliggende jaren drie keer naar Indonesië geweest, de laatste twee keer met man en drie kinderen. „We zouden graag om het jaar blijven gaan, maar het is voor mij beter het voorlopig niet meer te doen. Ik keer steeds met een verdrietig gevoel terug en heb maanden nodig om weer te wennen.”
Dat ze een oosterse is, komt Corianne op onverwachte momenten te weten. „Bij de tandarts heb ik drie verdovingen nodig om geen pijn te voelen. Na een operatie in het ziekenhuis werd ik te vroeg wakker. Dat blijkt bij oosterse mensen te horen; ze hebben een leverenzym dat medicijnen sneller afbreekt.”
Corianne ervaart haar adoptie soms als een kruis. „De Heere geeft kracht om het te dragen. Ik zie adoptie als een noodoplossing voor het kind. Je haalt het weg uit zijn cultuur, maar het houdt die cultuur altijd in zich. Misschien werd daar in het verleden wel eens te weinig bij stilgestaan.”
Ze heeft twee adviezen. „Laten ouders altijd open zijn over de werkelijke afkomst van hun kind. En als jongeren problemen ondervinden als gevolg van hun adoptie, laten ze dan professionele hulp zoeken.” Of Corianne in Indonesië zou willen wonen? „Alleen als de Heere ons roept om daar heen te gaan.”
Naam: Corianne Blom-van Hofwegen
Leeftijd: 29
Woonplaats: Alblasserdam
Beroep: moeder
Kerkelijke signatuur: Gereformeerde Gemeenten
Geboren in: Indonesië
In Nederland sinds: 1981
Dit is het tweede artikel in een serie over adoptiekinderen.