”De eerste hervormers”
Auteur: A. Vogelaar-van Amersfoort (Vertellingen bij de Kerkgeschiedenis, deel 3)
Uitgeverij: Den Hertog, Houten, 2002
ISBN 90 3311 665 0
Pagina’s: 109
Prijs: € 11,50. „Pak de baby! Vlucht! Soldaten! Pierre rende naar de kerk en begon aan het touw van de klok te trekken. De bel begon meteen hard te klingelen met een heftige, schrille klank. Overal gingen de deuren open en de mensen kwamen naar buiten. „Wat is er? Is er brand?” Maar al gauw galmde het gevreesde woord door de vallei: „Soldaten! Vlucht!”” Een groepje vluchtelingen, Waldenzen, afkomstig uit Frankrijk, nu woonachtig in het vrije Zwitserland, is doelwit van een overval. In het spoor van de Meester: zij zullen ook u vervolgen. Het makkelijk toegankelijke boekje ”De eerste hervormers” brengt kerkgeschiedenis tot leven. Prachtige tekeningen van Rino Visser werken meer dan ondersteunend.

Pierre en zijn zusje Jeanne zijn nog jong als ze Frankrijk moeten verlaten. Niet omdat ze misdadigers zijn, maar omdat ze boekjes kopen met de boodschap: „Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven.” Die evangelieboodschap raakt het hart. De mensen vinden een ander Hoofd der Kerk. Biechten kan niet meer; de Roomse Kerk raakt uit beeld. Daarom worden ze tot het uiterste vervolgd, want de bisschop van Lyon is niet mals.

Het vrije Zwitserland wenkt. Een barre tocht naar hoge alpenweiden volgt. Ook Pierre, een van de hoofdpersonen, gaat mee. Daar klinken de vertroostingen van Gods getrouwe knechten als balsem voor de ziel: „Komt herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt en Ik zal u rust geven.” Rust? Op deze bange wereld? Slechts even. De paus heeft overal zijn knechten om de Waldenzen te pakken. Ook in Zwitserland. Infiltranten doen met feilloze precisie hun werk. Soldaten doen de rest: huis na huis, dorp na dorp gaat in vlammen op. Rijen ontheemden vluchten achter verschrikkelijke, grillige, besneeuwde alpentoppen. Om huns levens wil. Elk uur slinkt de rij. Versgedolven graven blijven eenzaam achter.

De meeste kinderen overleven de barre tochten niet en in veler harten brandt de vraag: „Waarom Heere? Waarom?” Ook Pierre moet alles verliezen. Verbroken staat hij aan de groeve van vrouw en kind. Dan ervaart hij het wonder dat hij nog leven mag. Zelfs meer dan dat. Aan de andere kant van de bergkammen stelt God hem tot een dienaar en getuige in Zijn Koninkrijk. Uit eeuwige liefde.

Blijdschap doorstroomt Pierre, als hij voor het eerst zijn tekst afleest: „Want ik ben verzekerd, dat noch dood noch leven (…) ons zal kunnen scheiden van de liefde Gods, welke is in Christus Jezus onzen Heere.” Het wondere geheim, voor ieder noodzakelijk.

De auteur, mevrouw A. Vogelaar-van Amersfoort, predikantsvrouw in Grand Rapids, schrijft prettig leesbaar en levendig. Sommige verhalen staan op zichzelf, andere vormen een korte vervolgserie. De Waldenzen en Wycliffe vormen de hoofdmoot. Daarnaast de Lollarden en Hus.

De overgang van de ene serie verhalen naar de andere is niet zo duidelijk aangegeven, al is wel geprobeerd met een volgnummer sommige hoofdstukken te bundelen. Per hoofdstuk is een kadertekst ingevoegd, die een korte historische toelichting geeft. Handig om de achtergrond van een verhaal te verduidelijken.

Aantrekkelijk zijn ook de tekeningen van Rino Visser, die bij elk hoofdstuk zijn afgedrukt: smaakvol en sfeervol, zoals trouwens de hele uitvoering. Dit boek is bedoeld voor jongeren, maar ook ouderen zullen het graag lezen.