De bijeenkomsten hebben voor mij persoonlijk –en ik denk velen met mij– het geloof versterkt en mij vooral ook bemoedigd. Bemoedigd in die zin dat er nog zo veel christenen zijn die vrijmoedig hun geloof willen uitdragen, echt naar de ander willen luisteren, maar ook bereid zijn hun moeiten en zorgen uit te wisselen. Er was een sfeer van openheid, oprechtheid en hartelijkheid. Er was eenheid in verscheidenheid, en dat maakte de bijeenkomsten heel kleurrijk.

Wat mij raakte, was de trouw van God. Die kwam vooral naar voren in de persoonlijke geloofsverhalen, die in kleine groepen werden gedeeld. Ook al was er soms in het persoonlijk leven veel strijd, de trouw van God bleef aanwezig. Als je in de eeuwenoude kathedraal van Dordrecht zit, ervaar je hoe God trouw was in de geschiedenis, trouw bleef ondanks onze ontrouw en verdeeldheid, en hoe het dankzij Gods trouw anno 2010 mogelijk is een nationale synode te houden. Dat is geen mensenwerk, maar werk van de Geest. Onweerstaanbaar!

Dankbaar was ik dat de signaaltekst kon worden uitgereikt aan minister Donner. Hij voelde haarscherp aan waarvoor deze synode bijeen was gekomen en op welke terreinen overheid en kerk elkaar kunnen versterken in een waardevolle bijdrage aan een geseculariseerde samenleving. Er is huiswerk opgegeven: samen zoeken naar het plan van God. Voor de plaatselijke gemeenten opgave, maar vooral gave om te zoeken naar wat bindt en samen sterk maakt vanuit het volbrachte werk van Christus. Ik zie uit naar een volgende ontmoeting.

Aart Peters

Vogelwikke 56

3773 CR Barneveld