In zijn column Gedachtegoed in RD 8-11 stelt dr. C. S. L. Janse het thema dubbele loyaliteit aan de orde. Aan het eind van zijn analyse suggereert hij dat je moeilijk lid kunt zijn van twee politieke partijen, net zoals je geen supporter kunt zijn van twee rivaliserende voetbalclubs. Partijen staan nu eenmaal in een strijdverhouding tot elkaar staan en „niemand kan twee heren dienen.”

Naar mijn stellige overtuiging slaat Janse met deze opmerking de plank volledig mis. Elke politieke partij die de Bijbel als uitgangspunt hanteert, geeft daarmede aan het hemels Koninkrijk te (willen) dienen. De politieke partijen die de Heere God pogen te dienen, staan niet in een strijdverhouding tot elkaar, maar staan schouder aan schouder in Gods Koninkrijk.

De vergelijking met voetbalclubs is merkwaardig. Veel logischer, mede vanwege de achterban van deze krant, is een vergelijking met kerkgenootschappen. Bij een voetbalwedstrijd is er een winnaar en een verliezer, bij christelijke politieke partijen en kerkgenootschappen lukt het meer of minder Gods eer in de maatschappij te dienen, waardoor er één winnaar of één verliezer is en wel de eer en de naam van onze Hemelse Koning.

Tot mijn grote vreugde ben ik zowel lid van de SGP als van het CDA –tot enige jaren terug ook van de ChristenUnie– en donateur van de wetenschappelijke bureaus van SGP, CU en CDA. Het zou zeer te wensen zijn dat alle leden van de SGP ook lid van de CU en het CDA worden en dat alle leden van het CDA en de CU die de Drie Formulieren van Enigheid onderschrijven, lid worden van de SGP. Zo iemand dient niet meerdere „heren”, maar dient in rijke verscheidenheid één Heere en één Heiland.

Wat de door Janse gedachte strijdverhouding tussen de partijen betreft: de christelijke partijen hebben een gemeenschappelijke strijd tegen de geest van de eeuw, tegen het rijk van de antichrist. Die strijd moet schouder aan schouder gevoerd worden en zo staan de drie christelijke politieke partijen er over het algemeen in.

Biddend opzien

Rond verkiezingstijd dient elke burger (die overigens burger is van twee koninkrijken: het aardse en het hemelse) zijn stemkeuze te maken en op dat moment moet er een keuze tussen de drie gemaakt worden. Zelf analyseer ik dan welke keuze op dat moment gegeven de actuele verhoudingen voor het koninkrijk der hemelen het beste is.

Op de heenweg naar het verkiezingslokaal mag de beslissing in biddend opzien vallen, maar op de terugweg van het verkiezingslokaal is er het gebed of de drie confessionele partijen veel stemmers gekregen hebben. Bij thuiskomst wordt de uitslag afgewacht, waarbij de belangrijkste vraag is hoeveel zetels de drie confessionele partijen gehaald hebben en kunnen de drie partijen gebed, giften, contributie en donaties van de christenen in Nederland verwachten.

De auteur studeerde politicologie en is directeur van Van Dam, Van Dam & Verkade BV.