HSV (V)
De synode van de Gereformeerde Gemeenten heeft –omwille van de eenheid van het kerkverband– ds. C. G. Vreugdenhil nadrukkelijk verzocht het bestuur van de Stichting Herziene Statenvertaling (HSV) te verlaten. Dat deed de predikant (RD 14-10), en ik spreek mijn respect uit voor deze stap, die getuigt van zelfverloochening. De vraag is echter wat de synode nu bereikt heeft.
De HSV is klaar en de betrokkenen zijn niet van inzicht veranderd. Iedereen prikt door deze „eenheid” heen. Wel is de eenheid van de gereformeerde gezindte aangetast. Binnen en buiten de Gereformeerde Gemeenten zijn er velen die de Bijbel willen lezen in hun eigen taal. En –constateer ik als historicus en docent in het middelbaar onderwijs– dat is niet het Nederlands van de 17e eeuw.
In Joh. 5:39 staat: „Onderzoekt de Schriften, want gij meent in dezelve het eeuwige leven te hebben; en die zijn het, die van Mij getuigen.” Christus ontmoet de Schriftgeleerden in hun eigen taal en begripskader: „Jullie willen met Schriftonderzoek het eeuwige leven verdienen, maar in de Schrift gaat het over Mij, Die u wil behouden.” Jezus schept geen afstand, maar trekt tot Zich. Helaas constateert Hij: maar gij wilt tot Mij niet komen.” Niet God schept afstand door een ontoegankelijk geschreven Bijbel, maar wijzelf. Daar laat Jezus het niet bij. Hij trekt hen en ons; juist via de Bijbel.
De synode heeft de eenheid gered; het zal een pyrrusoverwinning blijken. Juist in de Gereformeerde Gemeenten zie ik veel jongeren zoeken naar de Christus der Schriften. Daarbij wel de vraag aan hun herders: Wat kiest u? Een afgedwongen schijneenheid, of de diversiteit waarbij sommigen de Bijbel lezen in een –voor hen– meer begrijpelijke taal?
C. D. van den Heuvel
Gele Rijderspad 47
3902 JJ Veenendaal
