„Ik zweer te werken voor het goede van alle Burundezen, te vechten tegen genocide en uitsluiting en het respect voor de mensenrechten te beschermen”, aldus de 49-jarige Ndayizeye, die voor anderhalf jaar is geïnstalleerd.

Ndayizeye werd beëdigd op grond van een akkoord over machtsdeling, dat in 2000 werd gesloten. Het akkoord voorzag in een overgangsregering voor de duur van drie jaar, de eerste anderhalf jaar te leiden door een Tutsi en de laatste anderhalf jaar door een Hutu. Onder de vredesakkoorden was Ndayizeye de afgelopen achttien maanden al vice-president.

Het vredesverdrag, dat in 2000 werd getekend, moet een einde maken aan de tien jaar durende burgeroorlog, die al meer dan 300.000 levens heeft geëist. Hutu’s vormen zo’n 85 procent van de bevolking, maar het politieke leven wordt traditioneel gedomineerd door de Tutsi’s.

In december tekenden de overheid en drie van de vier Hutu-milities een staakt-het-vuren, maar het verdrag wordt in de praktijk met de voeten getreden. Volgens waarnemers verkeert Ndayizeye in een delicate positie. „Hij zit klem in het midden, tussen de rebellen die hun aanvallen hebben opgevoerd en het leger en Buyoya, die hem stevig onder de duim proberen te houden”, aldus een westerse diplomaat.

Hoewel de Tutsi’s in Burundi in de minderheid zijn, hebben ze het sinds het land in 1962 onafhankelijk werd vrijwel onafgebroken voor het zeggen gehad. Alleen in 1993, toen er voor het eerst democratische verkiezingen werden gehouden, had Burundi een Hutu als president, maar die werd al na vier maanden vermoord door militairen, Tutsi’s.

De strijd tussen Hutu-rebellen en het door Tutsi’s beheerste leger die daarop uitbrak heeft aan 200.000 mensen, overwegend burgers, het leven gekost. Omdat de Hutu-rebellen er geen partij in waren, maakte het akkoord over machtsdeling geen eind aan het geweld. Inmiddels hebben drie van de vier rebellenfracties alsnog een akkoord gesloten met de regering, maar dat met de grootste fractie, de FDD, houdt geen stand.