Dat zei prof. dr. W. Verboom gisteren in zijn openingswoord op de ontmoetingsdag van hervormd-gereformeerde emeritus predikanten en predikantsweduwen in Hoevelaken.

Prof. Verboom memoreerde hoe in Noord-Korea kinderen van wie de ouders in kampen gevangen zitten en gemarteld worden, als wezen leven. Die ouders werden opgepakt omdat ze christen zijn en de naam van Jezus belijden. „Het markeert het grote lijden van onze broeders en zusters in de wereld”, aldus de emeritus hoogleraar.

Mensen zijn vindingrijk om elkaar pijn te laten lijden, zei hij. „Voor hen die lijden om de Naam van Jezus, dat is om der gerechtigheid wil, is de duivelse creativiteit het grootst.”

Eigengerechtigheid

Volgens dr. Verboom, die mediteerde over de Bergrede uit Mattheüs 5, wordt sinds Genesis 3 de ware gerechtigheid niet meer in deze wereld gevonden. „Sinds de breuk met God is er ongerechtigheid gekomen. Wil er in deze wereld van gerechtigheid sprake zijn, dan moet God dat recht herstellen. Dat heeft Hij ook gedaan, door het lijden en de opstanding van Jezus Christus. Gelovigen gaan naar deze nieuwe gerechtigheid hongeren en dorsten. Zij verlangen om naar die gerechtigheid te leven.”

Onrecht, aldus prof. Verboom, is een probaat middel om aanzien en macht te verwerven. „Eigengerechtigheid is een even groot middel. Onrecht en eigengerechtigheid zijn instrumenten van de duivel. Maar het onrecht zal het niet winnen van de gerechtigheid in deze wereld.”

Vervolgden om der gerechtigheid wil zijn zalig, dat is echt gelukkig, als het Koninkrijk der hemelen aanbreekt. „Het is nu al aangebroken als geloofswerkelijkheid. Mensen die vervolgd worden om Hem, om Zijn gerechtigheid, voelen zich bepaald niet zalig. Ze lijden pijn. Maar ze leven uit de zekere belofte dat God eenmaal hun druk doet veranderen in geluk. Zij zijn Koningskinderen. God Zelf heeft de regie in handen.”

Het tegenbeeld van dat geluk vinden we volgens prof. Verboom in Mattheüs 23, waar Jezus het oordeel uitspreekt over de Schriftgeleerden en de Farizeeën. „In de zaligsprekingen is geen vrijblijvendheid. Je bent zalig of niet zalig.”

Schijnwerkelijkheid

Richard Groenenboom, medewerker van de EO, vertelde over de reis die hij als toerist in mei maakte naar Noord-Korea. In dat land wonen 25 miljoen mensen, onder wie naar schatting 400.000 christenen. Van hen zitten er 40.000 tot 60.000 opgesloten in kampen, vaak hele families. Nog eens 1 miljoen mensen zitten in werkkampen.

Groenenboom liet zien hoe zijn groep toeristen zeer streng werd bewaakt door de gidsen. „Je mag je hotel niet verlaten en buiten alleen foto’s maken als de gidsen dat toestaan. Aan tal van kleine dingen merk je dat het geen normaal land is, ondanks dat alles in het werk wordt gesteld om dat wel zo te laten lijken.”

Er is sprake van een schijnwerkelijkheid, gaf hij aan. „De indruk wordt gewekt dat er godsdienstvrijheid is. Er zijn prachtige nepkerken, waar voor toeristen een predikant, hoorders en een koor worden opgetrommeld. De zegen wordt zelfs op de gemeente gelegd. Maar je mag absoluut met niemand contact hebben.”

Groenenboom vertelde hoe hij met zijn groep toeristen heeft gebeden voor de christenen die daar leven in de verdrukking. In Noord-Korea zijn sinds 1995 ongeveer 3 miljoen mensen omgekomen van de honger. Het meeste voedsel komt alleen bij de elite terecht. Ook vele niet-christenen proberen te vluchten.