Het politieke verbond tussen VVD, CDA en de PVV is er dan toch gekomen. Onbegrijpelijk dat veel lezers van deze krant en de meeste SGP-stemmers een kleine zucht van verlichting slaken. Bepaalde voorrechten die we hebben mogen wellicht nog wat langer blijven bestaan. Zo kunnen we wat rustiger op de oude voet verder sjokken.

Nederland heeft echter nodig dat Bijbelgetrouwe christenen wakker worden. Dat worden ze niet door te denken dat het wel meevalt. Wel heel opvallend: nog nooit hebben de confessionele parijen zo weinig zetels gehaald, en zelden is de SGP zo positief geweest over een gepresenteerd regeerakkoord. Deze krant berichtte met nauwelijks ingehouden enthousiasme dat Rutte van de SGP-achterban Van der Staaij mag bellen. Om straks steun te vinden voor een verbod op het dragen van boerka’s? Ik hoor het goedkeurende gemompel: „Zij pakken die valse godsdienst aan. Dapper hoor.”

Hebt u het beginselprogramma van de VVD wel eens gelezen? Wanneer sprak u voor het laatst met een aanhanger van de PVV-leider uit Venlo? Hoeveel christelijks bent u tegengekomen? Om functionele redenen houden VVD en PVV hun onchristelijke huisraad in het magazijn, waar anderen het in de etalage hebben staan.

Maar partijen als de VVD en de PVV pakken toch een aantal misstanden in onze samenleving aan? Laten we nu eens Bijbels radicaal zijn over wat de goede samenleving is. Is de wereld er voor ons of zijn wij er voor de wereld? De Bijbel heeft het over schatten in de hemel vergaderen. Schatten in de hemel, dat is iets heel anders dan veel dingen waar christenen zich druk om maken.

Hoe vergader je schatten in de hemel? Als onze seculiere medemensen zien hoe goed het is om christen te zijn, hoe waardevol het is om in de Bijbel te geloven. Als een islamiet merkt dat onze leefwijze heel wat meer voorstelt dan de zijne. Als we radicaal breken met materialisme en werkelijk gaan voor Bijbelse politiek.

Wat is dat? Net zoals de slager, de bouwvakker, de ondernemer, de ziekenverzorgster en de docent dient iemand die deelneemt aan het openbaar bestuur dit als een christelijk beroep te zien. Het is zijn roeping om zonder grote pretenties vanuit de Bijbelse levenshouding tot zegen te zijn. Niet meedoen met de machtpolitieke spelletjes. Wel getuigen van de zegen van het Evangelie.

Bijvoorbeeld als het gaat over relaties. En ook als het gaat over de economie, het milieu en de vluchtelingen en vreemdelingen op de aarde. Genoeg is genoeg en arme mensen mogen wij van onze rijkdom laten meedelen. Ruim en ruimhartig. Al dat gedoe van seculiere partijen is niet naar de Bijbel. Daarom getuigen we daartegen.

Ik ben het eens met iemand die in de 19e eeuw reeds schreef en praktiseerde: „Bovenal behooren wij in het oog te houden dat er een pligt is die altijd te pas komt, altijd de eerste is van allen; belijd het Evangelie en beleef het.” De rest is bijzaak.

De auteur is docent geschiedenis aan Driestar Hogeschool en bestuurslid van de Vereniging van docenten in geschiedenis en staatsinrichting in Nederland (VGN) en was wethouder voor de SGP in de gemeente Bodegraven.