Veel mensen klagen over de slechtheid der tijden, aldus de beroemde kerkvader. Zijn antwoord op die klacht is eenvoudig. De tijden mogen dan slecht zijn, maar waar komt dat door? De lucht is niet slecht, de aarde en het water zijn niet slecht; God heeft alles goed geschapen. Als er iets slecht is, is dat de mens. Laat hij dan proberen naar Gods wil te leven, en de tijden zullen vanzelf beter worden. Want: wij zijn de tijden.

„Mooi!” fluisterde theologe en Kamerlid Sterk tegen de persoon die naast haar zat. En zo zullen veel congresgangers het wel ervaren hebben. Een kerkvader die door protestanten én rooms-katholieken hogelijk gewaardeerd wordt, een verwijzing naar het religieuze, maar ook een opdracht om zelf verantwoordelijkheid te nemen voor je daden. Want: wij zijn de tijden. Zo’n boodschap is CDA’ers, de mensen van de verantwoordelijke samenleving, uit het hart gegrepen.

Ondertussen bleef de vraag prangen in welke richting die verantwoordelijke mens zich dan anno 2010 zou moeten bewegen. Bleker bedoelde wellicht: Mopper niet op die ‘slechte’ PVV, maar zorg zelf in en buiten dit kabinet voor een helder christendemocratisch tegengeluid.

Oud-CNV-voorzitter Terpstra duidde Augustinus heel anders. Hij motiveerde, later op de dag, zijn tegenstem met het argument: samenwerken met de PVV is niet ons noodlot, wij kunnen het tij keren, wij zijn verantwoordelijke burgers en partijleden. Stem dus tegen dit akkoord, want, aldus Terpstra: „Wij zijn de tijden!”

Waardig

Blekers openingswoorden vormden de introductie tot een spannend, uiterst onderhoudend, waardig en goed geleid partijcongres. Ja, ook dat laatste: waardig en goed geleid.

Sommige congresgangers mochten dan tegenover de NOS-camera klagen dat hun de mond werd gesnoerd, die klacht raakte kant noch wal. Grote hoeveelheden CDA-leden hebben hun zegje kunnen doen en juist de tegenstanders van het regeerakkoord kregen uitvoerig de ruimte om hun bezwaren in bloemrijke taal te verwoorden.

Zeker, hier of daar viel helaas een wanklank te beluisteren. Zoals die congresganger die meende dat zij partij „collaboreert met Geert”, om daar nog aan toe te voegen: „De kleur van dit kabinet is bruin, en bruin stinkt.”

Maar over het geheel genomen werd er weliswaar heftig, maar respectvol gedebatteerd. Oók als dit congres vergeleken wordt met soortgelijke congressen uit het verleden.

Eén voorbeeld uit de oude doos, namelijk uit het CDA-partijcongres van 1979, gehouden in congerscentrum De Meerpaal in Dronten. Daar bestond een Friese dame het op te merken dat „als de dissidenten die nu indirect onze vrijheid op het spel zetten, zich in de Tweede Wereldoorlog in Friesland zó hadden opgesteld, de Friese KP meteen met ze zou hebben afgerekend, zodat ze nu onder de mestvaalt van mijn buurman zouden liggen.”

Het congres reageerde dertig jaar geleden niet met boe-geroep, maar… met een hard applaus.

Stuurmanskunst

Nog even terug naar waarnemend partijvoorzitter Henk Bleker. Stond hij zaterdag voor de taak het ledencongres over de regeringsdeelname van zijn partij in goede banen te leiden, een optreden in het televisieprogramma Pauw & Witteman op de vrijdagavond ervoor vereiste minstens zo veel van zijn stuurmanskunst.

Kritische uitlatingen van partijprominent en minister Hirsch Ballin van eerder die dag, die in de uitzending werden getoond, wist Bleker behendig te pareren. De zwaarste beproeving moest toen echter nog komen, de vraag naar de toekomst van ‘partijdissident’ en minister Klink binnen het CDA.

Monter vertelde Bleker dat hij Klink, een week na diens vertrek uit de fractie, had gebeld om te informeren naar zijn bereidheid weer „een positie in het CDA in te nemen.” Op meerdere plekken in het CDA zie ik Klink als zeer welkom persoon, lichtte Bleker gedienstig toe.

Het lag allemaal iets genuanceerder, zo bleek even later. Behoorlijk genuanceerder: Klink zelf belde tijdens de uitzending met de redactie om door te geven „dat hij zich geen telefoontje kon herinneren waarin Bleker hem iets had aangeboden”, in de woorden van presentator Paul Witteman.

Vanaf dat moment kreeg Bleker het een stuk moeilijker. Hij had Klink gevraagd „of er te praten viel over zijn toekomst in het CDA”, heette het in tweede instantie, dus niks geen aanbod van functies. Nogal een ommezwaai.

Wel herhaalde Bleker zonder zichzelf te corrigeren hoe Klink destijds reageerde: Daar ben ik nu nog niet aan toe.

Bleker: „Dat begrijp ik nu ook wel. En toen ook.”

Agenda

De agenda van de Tweede Kamer is maar matig gevuld. 
Het wachten is op het nieuwe kabinet en de regeringsverklaring.

Voor woensdag staan er enkele belastingwetten op de agenda in verband met de nieuwe staatkundige structuur van de Nederlandse Antillen. Verder een debat over het verdwijnen van een intensive care in Vlissingen.

Voor donderdag staan onder meer debatten aangemeld over de leerwegen in het voortgezet onderwijs en over het staken van de onderhandelingen tussen vakbonden en postbedrijven.

Uitspraak van de week

„Wij moeten Wilders niet muilkorven. Wij moeten onze eigen muilkorf afdoen.”

CDA-Kamerlid De Rouwe vindt dat het CDA harder moet reageren op uitingen van de PVV.