MSN’en, Hyves, het is niet meer weg te denken uit het (christelijke) kinderboek. Maar het thema van ”PC Privé”, het tweede boek van de gereformeerd vrijgemaakte Foekens (40), is tamelijk uniek: virtual reality. In haar eigen omgeving merkte de Almelose moeder van vier kinderen de invloed van de digitale wereld. „Mijn jongens van 12 en 14 waren een tijdje terug fanatiek bezig met een platformspel. Ik merkte dat het hen in de ban hield. Toen dacht ik: „Ho ho, dit gaat te ver.” Het spel Second Life ken ik van naam. Zelf heb ik het nooit gespeeld. Expres. Ik wilde niet dit spel kopiëren, maar een eigen wereld scheppen.”

Katinka’s vlucht in het computerspel staat niet op zichzelf. Op school wordt ze gepest, op MSN genegeerd en in het spel Kidz­world schelden haar klasgenoten haar uit. Zelfs haar beste vriendin laat haar plotseling vallen. De reden is onduidelijk en wordt pas aan het slot opgehelderd.

De veertienjarige Katinka zoekt haar toevlucht tot de volwassenenversie van Kidzworld, People Planet, officieel alleen toegankelijk voor achtienplussers. Daar vindt ze, onder de naam Otje, een luisterend oor bij Mr. X, die haar verwent met dure cadeaus (ook virtuele cadeaus kosten echt geld). Katinka doet steeds meer dingen die ze in het gewone leven niet gewend is: ze kleedt zich uitdagend, drinkt breezers, danst in twijfelachtige tentjes en zoent met Mr. X. Ook werkt ze in zijn bedrijfje met nepmerkartikelen, dat bestellingen levert in de echte wereld. Ze geeft zelfs haar werkelijke leeftijd en adresgegevens door aan Mr. X, maar ondervindt daarvan –gelukkig maar niet heel geloofwaardig– geen consequenties. Uiteindelijk is de vriend van haar broer, die zich voor de gelegenheid aanmeldt op People Planet, haar redding. Hij bevrijdt Otje, met wie Katinka zich compleet identificeert, van Mr. X als die haar dronken heeft gevoerd om zo de macht over het poppetje te krijgen.

Katinka heeft geen normaal leven meer. Ze speelt tot diep in de nacht op haar laptop People Planet, is extreem moe en haalt slechte cijfers. Kan dit in het echt gebeuren?

„Dat denk ik wel. Je hoort genoeg van pubers die vooral leven voor een spel als World of Warcraft, zij leven echt voor het virtuele.”

Wilt u kinderen iets meegeven met het boek?

„Ik moet nu denken aan een plaatje in mijn literatuurboek van vroeger, met een denkwolkje: „ O ja, er moet nog een boodschap in.” Ik heb vooral een leuk verhaal willen schrijven. Ik schrijf geen boek óm de boodschap.”

Voor een boek op de reformatorische markt gaat ”PC Privé” tamelijk ver. Mr. X. probeert zelfs met Otje naar bed te gaan.

„Wij, uitgever Den Hertog en ik, hebben ons samen afgevraagd: wat kun je wel zeggen, wat niet? In zo’n virtuele wereld kom je gewoon dingen tegen waar je eigenlijk niet mee te maken wilt hebben. Je normen vervagen makkelijker. Maar als je er nooit over hebt nagedacht, overkomen je veel sneller nare dingen.

Sommige passages zijn er door de uitgever, in overleg, uitgehaald. Als Katinka Otjes uiterlijk mag kiezen, kiest ze lengte, haarkleur, gewicht. Eerst kon ze ook haar boezemmaat aangeven. Grappig, dacht ik, maar Den Hertog vond het te ver gaan. Dat geeft niet. Zoals het nu is, is het goed.”