Voorbeelden van geloof en vertrouwen
In een tijd van ernstig kerkverval kozen Maurits en Suze van Hall voor reformatie en afscheiding van de vaderlandse kerk. Ondanks tegenslagen en lichamelijke zwakte bleven zij hun vertrouwen stellen op hun Heere en Heiland. Hun verhaal is opgetekend door Gera Kraan-van den Burg in ”Brandende harten”. In de boekenkast van Piet van den Enden uit Amersfoort neemt het boek „de eerste en de ereplaats in.” En Maurits en Suze leven voort in de namen van zijn kinderen.
„Bij het ouder worden mag ik graag wat mijmeren”, vertelt Van den Enden (77). „Waar ik vaak op uitkom, is de belangrijke plaats die de kerk in ons gezin en in onze familie innam. De school sloot naadloos aan op alles wat in de kerk geleerd en beleden werd. Voor het naar bed gaan las moeder verhalen voor. Het luisteren naar de verhalen ging over in zelf lezen. In de naoorlogse tijd kwam er een stroom aan nieuwe lectuur op de markt. In die tijd heb ik ”Brandende harten” gelezen.”
Het boek gaat over het echtpaar Maurits en Suze van Hall. Ze zijn beiden opgegroeid en gesetteld in de hogere kringen. Suze is de dochter van een notaris en Maurits’ vader is advocaat. Na hun huwelijk vestigen ze zich in Amsterdam, waar Maurits gaat werken bij het advocatenkantoor van z’n broer. Dan breekt het jaar 1834 aan, het jaar van de Afscheiding. De Van Halls nemen het weloverwogen besluit de vaderlandse kerk te verlaten en ze schamen zich er niet voor aan te schuiven in de kerkzaaltjes waar de zogenaamde ”kleine luyden” samenkomen. Als Maurits steeds meer afgescheidenen pro deo helpt, vraagt zijn broer hem te vertrekken, uit angst voor zijn reputatie. Kort na de geboorte van hun derde kind overlijdt Maurits aan de tering. Suze bezwijkt vijf jaar daarna aan dezelfde ziekte. Dat is een gedeelte waarbij Van den Enden het niet droog kon houden. „Het is me bij herlezing van het boek niet gelukt mijn tranen te bedwingen bij de afscheidswoorden die Suze haar drie kinderen op haar sterfbed toevoegde.”
In de boekenkast van de Amersfoorter neemt ”Brandende harten” „de eerste en de ereplaats in. Mevrouw Kraan had een goede en vlotte pen, maar wat belangrijker was: ze kon verwoorden wat Maurits en Suze van Hall over hadden voor de zaak van de Heere. Ze kozen bewust voor de Afscheiding en daar leden de familieverhoudingen onder. Ondanks al zijn lichamelijke zwakheid bleef Maurits doorgaan in vast vertrouwen op zijn Heere en Heiland. Oud zijn Maurits en Suze niet geworden. Ze waren er echter van overtuigd dat allen die hun vertrouwen op de Heere gesteld hebben niet beschaamd uitkomen.”
Van den Enden en zijn vrouw hebben in hun gezin de herinnering aan het echtpaar levend gehouden. „We kregen van de Heere in ons huwelijk zeven kinderen. Aan de voornamen van onze tweede zoon hebben we de naam Maurits toegevoegd en onze dochter draagt de naam van Suze. Zo leeft de naam van deze twee geloofsgetuigen voort in ons gezin en blijven ze beiden als een prachtig voorbeeld van geloofsvertrouwen ons steeds voor ogen staan.”
