Noord-Korea valt uit elkaar. Het land wordt verscheurd door honger, de economie heeft opnieuw een dieptepunt bereikt en voor het eerst in de geschiedenis lijkt nu ook het volk het niet meer te pikken. Het ”paradijs op aarde” balanceert al jaren op het randje van de afgrond. Ondertussen bereidt Kim Jong Il zich voor om de macht over te dragen aan zijn zoon Kim Jong Un. Misschien gebeurt dat al tijdens de partijconferentie die morgen plaatsvindt. De voorbereidingen voor de machtsoverdracht hebben dramatische gevolgen, zeker ook voor christenen.

Het is nogal wat waar de nieuwe leider van Noord-Korea voor komt te staan. De economie is compleet tot stilstand gekomen en er heerst grote hongersnood in het land. En voor het eerst komen nu geluiden naar buiten van Noord-Koreanen die in hun land in opstand komen tegen het regime. Daarbij is het al tot opstootjes gekomen tussen burgers en politie. Een zeldzaamheid in een land waar de teugels zo strak worden gehouden, overal veiligheidsagenten en spionnen rondlopen en je bij het minste of geringste opgepakt kunt worden om voorgoed in een van de vele werkkampen te verdwijnen.

Er is weinig bekend over Kim Jong Un, maar er is geen reden om aan te nemen dat Kim Jong Il hem naar voren schuift vanwege zijn verfrissende ideeën. Daadwerkelijke veranderingen van het beleid hoeven we dan ook niet te verwachten.

Wel doet de kliek rondom Kim er alles aan om de touwtjes stevig in handen te houden. Draconische maatregelen worden niet geschuwd. Zo werd eind 2009 plotseling een hervorming van de nationale munteenheid, de won, ingevoerd. Noord-Koreanen konden hun geld wisselen, maar elk individu mocht maximaal 100.000 won inruilen. De wisselkoers was 100 tegen 1. In het gunstigste geval kreeg je dus 1000 won terug, nauwelijks voldoende om een kilo rijst te kopen. Prijzen stegen tot ongekende hoogte. Mensen waren radeloos. Een van onze veldwerkers vertelde over een vrouw die voedsel verkocht. „De volgende dag was haar geld niets meer waard. Ze heeft zichzelf van het leven beroofd, zoals vele anderen. De regering is in haar opzet geslaagd. Ze heeft met deze herwaardering veel geld gekregen.”

In diezelfde tijd werd aangekondigd dat Noord-Koreanen niet langer voedselrantsoenen zouden krijgen van de overheid. In de eerste zeven maanden van dit jaar werd een enkele keer nog eten uitgedeeld en dat slechts in een paar steden. Daarbij kwam ook nog dat een deel van Noord-Korea getroffen werd door overstromingen. In de provincies Hamkung, Yanggang en Jagang sterven mensen van de honger en ook in andere provincies is een tekort aan voedsel.

In China wonen nog altijd tienduizenden Noord-Koreaanse vluchtelingen. Zij worden gezien als een bedreiging voor de stabiliteit van Noord-Korea. Deze zomer zijn er tientallen geheime agenten naar China gestuurd om te infiltreren in netwerken die voor vluchtelingen zorgen. Ook Open Doors moet erg voorzichtig te werk gaan met het opvangen van Noord-Koreanen in China. „We kunnen ons werk alleen doen als we volledig vertrouwen op Gods wijsheid, bescherming en leiding”, zegt een veldwerker. „De risico’s nemen toe, maar de mogelijkheden om mensen met het Evangelie te bereiken ook.”

Noord-Korea ziet christenen als aartsvijand nummer één. Vluchtelingen die worden opgepakt en bekennen in China contact te hebben gehad met christenen worden direct vermoord of naar een concentratiekamp gestuurd. Ook zijn er regelmatig –willekeurige– huiszoekingen. Bijbels moeten daarom goed verstopt worden.

Toch laten Noord-Koreaanse christenen weten niet veel bezig te zijn met de aanstaande machtsoverdracht. De huidige generatie weet niet beter dan dat vervolging bij het christelijke leven hoort. Open Doors is al meer dan tien jaar betrokken bij de Noord-Koreaanse kerk. In brieven die het land uit worden gesmokkeld laten de kerkleiders weten hoe blij ze zijn met steun van westerse christenen. „Nadat ik de studiematerialen had ontvangen, zijn de gelovigen vol enthousiasme aan het werk gegaan voor God en Zijn Koninkrijk. Jullie vertrouwen, liefde en geloof versterken onze liefde voor Christus. Ik zie dat de christenen een steeds stabieler geloof krijgen. Hun levens zijn iedere dag in gevaar en zij volgen de Heer nog steeds. Dit was niet mogelijk geweest zonder de steun van westerse christenen en hun liefde.”

Het heeft er alle schijn van dat er opnieuw een Kim aan de macht komt. Sinds Kim Il Sung werd aangesteld als de leider van het land in de jaren veertig, heeft de Kimdynastie geprobeerd de kerk uit het land weg te vagen. Dat is mislukt. Er zijn 400.000 christenen in het land, die niet de standbeelden van de leiders vereren, maar geloven in de God Die hemel en aarde heeft gemaakt.

De auteurs werken voor Open Doors, een organisatie die zich inzet voor vervolgde christenen.