Tandartsen maken röntgenfoto’s omdat zij op die manier onder de vullingen en tussen de tanden en kiezen kunnen kijken en zo kunnen vaststellen of er tandbederf (cariës) aanwezig is.

Ook kunnen zij zien hoe het kaakbot eruitziet, of er bijvoorbeeld nog verstandskiezen of extra tanden en kiezen aanwezig zijn. Ook resten van wortels en dergelijke zijn door middel van een foto goed zichtbaar te maken. Tevens is het mogelijk te kijken er of er op bepaalde plaatsen in het kaakbot ontstekingen zitten.

Röntgenfoto’s kunnen ook behulpzaam zijn bij het vaststellen van de mate van afbraak van het kaakbot bij tandvleesziekten. Kortom, foto’s bieden een veelheid van diagnostische informatie.

Een verantwoord gebruik van straling houdt in dat er een zo laag mogelijke dosis wordt gebruikt. Bij het maken van een kleine röntgenfoto komt slechts een zeer geringe hoeveelheid straling vrij. Zeker bij het tegenwoordig in de praktijk vrijwel algemene gebruik van digitale röntgenfoto’s is de stralingsblootstelling zeer gering.

Het één keer per twee jaar vervaardigen van röntgenfoto’s (de zogeheten ”bitewings”) is dan ook verantwoord.

A. van Horssen, tandarts

Ik heb al jaren last van een laag Hb. Het schommelt nu rond de 7,2 en het verbetert niet. Nu is mijn ijzergehalte hoog genoeg en krijg ik geen staalpillen meer. Hoe kan dit? Ik ben een jonge vrouw van 26 jaar. Wel ben ik bijna tien jaar onder behandeling voor een traagwerkende schildklier. Dat gaat goed. Kan dit toch met elkaar te maken hebben?

Nee, dit is erg onwaarschijnlijk. Een verlaagd Hb kan wel voorkomen bij een sterk verlaagde schildklierwerking (hypo­thyreoidie), maar dit geldt niet als de hypothyreoidie goed is ingesteld.

Wel komt bij mensen met hypo­thyreoidie wat vaker een tekort aan vitamine B12 voor, wat ook een oorzaak van een verlaagd Hb kan zijn. Overigens valt een Hb van 7,2 bij de meeste laboratoria binnen de normaalwaarden en is het de vraag of een dergelijk laag-normaal Hb oorzaak is van klachten.

Dr. M. den Heijer, internist-endocrinoloog

Een van onze kinderen, een zoontje van 9 jaar dat naar de basisschool gaat, heeft nogal last van wormen in zijn ontlasting. Hij heeft al verschillende keren een kuur gehad, maar de wormen komen steeds terug. De andere kinderen hebben er geen last van. Is er een afdoende maatregel?

Worminfecties komen regelmatig voor, het meest bij kinderen van 5 tot 15 jaar. Iedere huisarts krijgt per jaar zo’n dertig tot veertig patiënten met zulke klachten in zijn praktijk. De meeste mensen met worminfecties ziet hij echter niet omdat die mensen zelf bij de drogist een kuur van twee tabletten kunnen kopen: één tablet bij het begin van de wormkuur en na veertien dagen nog één.

De meest voorkomende worm is 1 centi­meter lang en wit. Hij houdt zich op in de endeldarm. De vrouwelijke wormen zorgen voor jeukklachten als ze hun eitjes op de huid rond de anus leggen.

Door krabben door de kinderen komen deze eitjes op de vingers, wat weer tot nieuwe infecties kan leiden, ook bij gezinsleden, medescholieren of anderen. Eitjes kunnen ook op andere plaatsen, zoals deurknoppen en handdoeken, aanwezig zijn.

Hygiënische maatregelen zijn goed, maar vaak niet effectief genoeg. Daarom is het nuttig om de kuur mebendazol (strip met twee pillen) te kopen.

Vaak worden huisgenoten niet meebehandeld. Het is verstandig om alle gezinsleden tegelijk met mebendazol te behandelen. De kans op herbesmetting is dan het kleinst en de worm zal verdwijnen.

J. A. Spaan, huisarts