gezegd, gezucht, gedacht!

Het trillen van een stille vlam

die naar de wolken tracht.

Het slaken van een ademtocht,

het vallen van een traan

de blik naar boven van een oog

door God-alléén verstaan.

De eenvoudigheid, het kunstloos waar

der kinderlijke taal,

maar aan wie plaats gegeven wordt

bij ’t Englenlofkoraal.

Des Christens kracht, des Christens lust

des Christens levenslucht

zijn levenskracht in ’t uur des doods,

bij dood en hel geducht.

Des zondaars eerste stemgeluid,

die Jezus valt te voet.

Bij aller heem’len vreugd gejuich

door ’t „ziet hij bidt!” begroet.

Tot ’s Vaders eer, tot lof des Zoons,

in zin en wil en woord

het door de Heil’ge Geest gewrocht

volzalig zielsakkoord!

Want bidden doet geen hart alléén,

één Geest dringt ze allen door;

en op zijn Priesterlijke troon

gaat Jezus zelf ze voor.

Gijzelf, de Waarheid en de Weg!

ziet biddend op ons neer,

hebt biddend onze strijd volstreên,

leer Gij ons bidden, Heer

Isaäc da Costa (1798-1860)