Canon van spiritualiteit
„Een staalkaart van teksten die de veelkleurigheid laat zien van de geloofsbeleving in de protestantse traditie. Niet vanuit theologische geschilpunten, maar vanuit het hoofd tot het hart.” Dat is wat dr. H. S. Benjamins met zijn ”Canon van de protestantse spiritualiteit in Nederland” wil bieden.
Rick Benjamins is universitair docent dogmatiek aan de Protestantse Theologische Universiteit (PThU) in Leiden. Twee jaar geleden publiceerde hij een grote studie naar de traditie van de moderne theologie (”Een en Ander”).
Afgezien van de vraag of we op een zoveelste canon van iets zitten te wachten, heeft Benjamins een heel aardige selectie gemaakt uit ruim zes eeuwen protestantse spiritualiteit. Hij presenteert het als een canon, niet om normatief iets voor te schrijven, maar om te zeggen dat de bloemlezing een representatief en dekkend beeld geeft. Daarin is hij zeker geslaagd. Natuurlijk, je mist namen. Teellinck, Brakel, De Cock, Kersten en Berkhof kom je niet tegen. Maar daartegenover staan 45 mooie –en minder mooie– teksten, van A Kempis, Erasmus, Calvijn, Luther, Voetius, Smijtegelt en Van der Groe; van Van Prinsterer, Bilderdijk, Kuyper, Pierson en Gunning. Van Noordmans, Miskotte, Van Ruler, Buskes en Kuitert.
Benjamins trakteert niet alleen op theologische literatuur, maar ook op poëtische teksten: liederen, gedichten, gebeden. Terecht. Spiritualiteit vind je misschien nog wel meer in de omgang met het christelijk geloof in lied en gedicht dan in theologische verhandelingen.
Een mooi boekje.
Canon van de protestantse spiritualiteit in Nederland, Rick Benjamins (samenstelling); uitg. Kok, Kampen, 2010; ISBN 978 90 4351 693 8; 219 blz.; € 19,90.