De vertaler van dit Franse werk, Jan Mysjkin, mag een pluimpje krijgen. Wie het boek op schoot neemt, krijgt gewoon zin alle 1177 pagina’s door te lezen. Interessant is om in het nawoord te lezen dat dit boek begon als een vervolgverhaal in een krant.

De roman begint met de scène in de haven van Marseille waarin de auteur de prachtige driemaster Pharaon onder grote belangstelling laat binnenlopen. Een belangstelling die alras omslaat in schrik, want kapitein Leclère is onderweg gestorven, en het bevel is overgenomen door de 19-jarige eerste stuurman Edmond Dantès.

Zodra Dantès aan wal is, regelt hij de trouwerij met Mercedes. Maar zij wordt ook begeerd door anderen, die tegen hem samenzweren. Het verhaal lijkt afgelopen als Dantès levenslang krijgt, maar hij ontsnapt en spoedt zich naar het eiland Montecristo, alwaar hij een schat weet. De rest van het boek is een verslag van een systematische wraakoefening.

Bij dat laatste mag men natuurlijk aarzelingen hebben. In ”Montecristo” zijn op een knappe wijze allerlei verhaallijnen verwerkt, maar zou het boek niet hoogstaander zijn geworden als het bewijzen van liefde en barmhartigheid de rode draad had gevormd?

De graaf van Montecristo, Alexander Dumas, vertaling J. H. Mysjkin; uitg. L. J. Veen, Amsterdam, 2010; ISBN 978 90 204 0722 8; 1177 blz.; € 54,90.