Bij de zuiderburen gaat het niet beter. De Belgen gingen op 13 juni naar de stembus, maar ook daar liep het formatie­proces vorige week vast. De Franstalige socialistenleider 
Di Rupo heeft zijn opdracht als preformateur teruggegeven aan koning Albert II.

Deze beschamende vertoningen waren voor de hoofd­redactie van het Franse Dagblad Le Monde aanleiding voor een pittig commentaar. „De beide Europese democratieën ondergaan een ongekende crisis”, stelt de krant allereerst vast. 
In België en in Nederland hebben traditionele partijen populistische protestpartijen laten opbloeien en zich er zelfs mee ingelaten.

De Lage Landen waren volgens het commentaar ooit „een voorbeeld van de kunst van het compromis met drie klassieke stromingen, sociaaldemocraten, christendemocraten en liberalen.” Maar de politiek versplintert en „protestpartijen bedreigen het evenwicht.” In Nederland „hebben de traditionele partijen de dreiging van het anti-islampopulisme, dat van iedere buitenlander een zondebok maakt, volstrekt niet zien aankomen.”

Le Monde hekelt de Vlaamse christendemocraten, die destijds onder leiding van Yves Leterme „de boodschap van de radicale Vlaamse separatisten legitimeerden, maar nu door hen worden verslonden.”

Nederland komt er niet beter van af: „De christendemocraten en liberalen hebben gepoogd een pact met de duivel te sluiten, dat wil zeggen met extreem rechts van de islamofobe raddraaier Geert Wilders.” Maar die heeft volgens Le Monde vrijdag „het kaartenhuis zelf al weer omvergeblazen.”

Maar ook journalisten in België en Nederland krijgen een tik van de Franse kwaliteitskrant: „De media, gulzig naar nieuwigheden hebben de stem van het egoïstische en anti-
Europese populisme versterkt en daarmee geloofwaardigheid gegeven.” En door het even­redige kiesstelsel is het parlement „een echo geworden van karikaturale visies op belangrijke politieke vraagstukken.”