Hij werd geboren met een open rug, zijn vrouw lijdt aan een hernia. Beiden worden ze beperkt in hun bewegingsvrijheid. Daarom gingen ze samen 25 jaar mee met een vakantieweek voor mensen met een lichamelijke handicap. De laatste drie jaar echter trekken ze gescheiden op. Doppenberg zit in Doorn, zijn vrouw maakt op hetzelfde moment een bootreis. „Dat bevalt prima. Als we thuiskomen, hebben we allebei onze eigen verhalen.”

Ondanks zijn handicap heeft Doppenberg altijd gewerkt. „Bij de soepfabriek van California; daar deed ik het onderhoud van de machines. Daarna heb ik bij een bedrijf gewerkt dat bedrading voor computers maakte en bij een bedrijf dat apparatuur voor fysiotherapie produceerde.”

Doppenberg brengt een groot deel van de dag in de rolstoel door. Thuis houdt hij zich onder andere met computers bezig. „Ik ben technisch aangelegd. Verder vind ik het fijn om te zingen. Daarom zit ik op een ouderenkoor. Ze hebben wel lang tegen me aan moeten praten om me zover te krijgen. Dat komt doordat ik moeilijk contact maak met anderen.”

Zijn drie jongens zijn het huis uit. Bezoek krijgt Doppenberg weinig en op visite gaan „geeft te veel gedoe” vanwege de beperkte bewegingsvrijheid van hemzelf en zijn vrouw. „Ja, dan wordt je wereld wel een beetje klein.”

Bij vakanties heeft Doppenberg altijd een dubbel gevoel. „Ik zie ernaar uit en ik zie ertegen op. Op zaterdagochtend, vlak voor het vertrek, dacht ik nog: Als ze nu bellen dat het niet doorgaat, vind ik dat niet eens erg. Maar nu ik er ben, geniet ik ervan. Dat geldt ook voor het dagje uit in zo’n vakantieweek. Dit keer gaan we naar het Openluchtmuseum in Arnhem. Ik zie ertegen op omdat het voor mij vermoeiend is, maar ik ga wel mee.”

Zondags naar de kerk gaan zien Doppenberg en zijn vrouw niet zitten. „We luisteren op bed naar de kerktelefoon. Ik kan niet zo lang stilzitten; daarvoor ben ik te onrustig van aard.”

Of de dagen lang duren? „Geen last van”, reageert de geboren en getogen Puttenaar overtuigd. „Ik ben altijd bezig. Voor mezelf. Of ik ga boodschappen doen met de scootmobiel. Ik kom soms tijd tekort.”

Vanwege zijn aangeboren open rug onderging Doppenberg als kind diverse operaties. „Dat was zwaar. Ik heb een keer drie maanden aaneengesloten in het ziekenhuis gelegen.” Toch vindt hij zichzelf verre van zielig. „Als ik hier om me heen kijk, dan zie ik dat ik nog zo veel kan wat anderen niet meer kunnen. Dan ga ik straks blij naar huis.”

Dit is het derde artikel in een zesdelige serie over mensen die meedoen aan een vakantieweek voor lichamelijk gehandicapten in het Roosevelthuis in Doorn. De vakantie gaat uit van de Hervormde Vrouwenbond op gereformeerde grondslag. Volgende week donderdag deel 4.