„Snelste weg naar Bagdad gaat via Jeruzalem”
Israëliërs staan over het algemeen achter de VS. Het laat zich niet moeilijk raden waarom: dat land neemt het op tegen een van zijn grootste vijanden. De Arabieren- of ze nu in Israël wonen of in de Palestijnse gebieden - zijn veelal gekant tegen de oorlog. Ook onder de gelovigen aan beide kanten heerst die verdeeldheid.
„De oorlog is goed voor ons”, zegt Ofer Amitai, voorganger van de Joods-messiaanse El Roi’i-congregatie in Jeruzalem. Het Iraakse regime heeft volgens hem veel energie en financiën gestoken in de opbouw van de militaire capaciteit om Israël te vernietigen. Saddam Hussein zag zichzelf als een soort Nebukadnezar, de heerser van Babylon die Jeruzalem veroverde. Amitai hoopt dat het nieuwe regime in Bagdad zal samenwerken met het Westen en dat het een vriendelijke positie zal innemen tegenover Israël.
Amitai gelooft dat de islamitische wereld uit is op de verovering van de hele wereld. Als het Westen sterk is, zal de islam zijn poging tot verovering opschorten. De aanval op de VS in september 2001 vond plaats omdat militante moslims dachten dat Amerika zwak was. Ze probeerden machtssymbolen te vernietigen op financieel, militair en politiek gebied. Dat dat niet lukte was omdat ze hun eigen macht overschatten. Nu de militaire macht van Irak is uitgeschakeld, zullen moslims hun poging tot overheersing enige tijd opschorten. „Voor het voortbestaan van Israël is dit goed”, zegt hij.
De Joods-messiaanse Israëliër verwacht dat de oorlog althans tijdelijk een einde zal maken aan de verslechtering van de betrekkingen tussen Europa en Israël. Hij gelooft dat de Europese weerzin tegen de oorlog zal veranderen zodra er bewijsmateriaal boven water komt over de misdaden van het Iraakse regime, waaronder de productie van chemische wapens. Hij verwacht dat met het verschijnen van dat bewijsmateriaal ook de haat in Europa tegen Amerika en Israël zal verminderen.
De vijandschap tegen Israël in de islamitische wereld is overigens diep geworteld, aldus Amitai. Hij verwacht dat de haat niet zal ophouden als er een Palestijnse staat wordt gesticht. „Uit geschreven en gesproken bewijsmateriaal blijkt dat de islamitische naties met niets minder genoegen zullen nemen dan het bezit van het hele gebied tussen de rivier de Jordaan en de Middellandse Zee. Het bestaan van Israël gaat dwars in tegen de islamitische opvatting van hoe de wereld eruit moet zien.”
De vijandschap tegen Israël heeft alles te maken met de strijd tegen de plannen van God met Israël. Bij Israël komen het geestelijke en het natuurlijk-politieke samen, aldus Amitai. Hij gelooft dat op het fysieke herstel van Israël een geestelijk herstel zal volgen, waarbij Israël zijn Messias aanneemt. „Dat toekomstige geestelijke herstel is er de oorzaak van dat Israël nu al zo veel weerstand ondervindt in het natuurlijke.”
De weerstand zal volgens Amitai uiteindelijk uitmonden in een optrekken van de naties tegen Israël en Jeruzalem, zoals geschreven staat in Zacharia 12. Amitai: „De Bijbel geeft de impressie dat het om een grote internationale overmacht gaat, dus groter dan de islamitische landen alleen. De macht die zich tegen het herstel van Israël verzet, kan heel goed uit Europa komen. Of ze kan een internationale coalitie zijn, die uit is op een wereldheerschappij en daarbij Israël tot het uiterste onder druk wil zetten. Bij de oorlog in Irak bleek al hoe makkelijk het voor de VS is een stad te omsingelen.”
Volgens Amitai duidt de veroordeling van de Raad van Kerken in het Midden-Oosten van de oorlog op kortzichtigheid en egoïsme. „Die veroordeling gaat voorbij aan het lijden van het Iraakse volk onder dictator Saddam Hussein. De VS heeft in het verleden laten zien dat ze grote moeite doen om andere landen te helpen. De Amerikanen hebben Duitsland bevrijd en Japan opgebouwd. Als je per definitie tegen oorlogen bent, erken je niet dat er rechtvaardige en onrechtvaardige oorlogen bestaan. Je maakt dan een afgod van vrede. Maar niet elke vrede is christelijk.”
Elders in de stad, in het kantoor van de episcopale kerk in Oost-Jeruzalem, wordt de oorlog in Irak totaal anders geïnterpreteerd. Bisschop Riah H. Abu El-Assal van de Anglicaanse Kerk zegt dat de kerken in het Midden-Oosten de oorlog als „immoreel en illegaal” beschouwen. En volgens de Raad van Kerken in het Midden-Oosten is de oorlog „een agressie, een eerstegraads criminele handeling. Degenen die besloten op deze manier tot oorlog over te gaan moeten berecht worden voor een gerechtshof.”
De bisschop wijst erop dat er tot nu toe geen massavernietigingswapens gevonden zijn. Hij ziet niet in hoe de VS zich de vrijheid kan veroorloven het regime in een ander land te veranderen. Dat de christenen in het Midden-Oosten tegen de oorlog zijn, wil overigens echter niet zeggen dat ze achter Saddam Hussein staan. Het Iraakse volk moet het regime veranderen, niet de Amerikaanse regering, betoogt Abu El-Assal. Hij gelooft dat de werkelijke reden achter de oorlog de oliebelangen zijn. Deze belangen rechtvaardigen geen oorlog waarbij honderden, mogelijk zelfs duizenden burgers worden gedood, waaronder kinderen en vrouwen.
De oorlog is bovendien slecht voor de christenen, vervolgt hij. „Bush houdt de Bijbel in zijn hand en wekt de indruk bij het Amerikaanse volk dat hij namens God handelt. Maar het lukt hem niet mensen zoals ik en anderen in het Midden-Oosten en in Europa voor de gek te houden. De Amerikaanse president weerspiegelt allesbehalve de gezindheid van Christus.”
Moslims in het Midden-Oosten zien George Bush en Tony Blair als christenen die een moderne kruistocht voeren. Daar komt nog bij dat Bush tot het kamp van ”christelijk rechts” behoort, dat weer bij het kamp der christen-zionisten hoort. De Arabische christenen vrezen dat moslims alle christenen zien als één pot nat. Het enige wat de Arabische christenen kunnen doen is de moslims uitleggen hoe zij in werkelijkheid over de oorlog denken. De Arabische christenen zullen in elk geval geenszins een regering in Irak erkennen die door de Amerikanen geïnstalleerd is. „Het is een vijandig regime” zegt hij.
Toen de bisschop in februari een ontmoeting met de Britse premier Tony Blair had, heeft hij hem verteld dat „de snelste weg naar Bagdad via Jeruzalem gaat.” De uitvoering van de VN-resoluties aangaande het Israëlisch-Palestijnse conflict laat al 35 jaar op zich wachten. De VS heeft niet één soldaat gebruikt om druk op Israël uit te oefenen. Wat de bisschop de Britse premier voorhield is: „Je hebt Israël toegestaan verwend te raken, door de manier waarop het zich gedraagt te tolereren en door de bezetting van de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook te accepteren. De bezetting is de diepe oorzaak van alle pijn en lijden in het Midden-Oosten en dat is de oorzaak dat sommige Arabische landen zich bewapenen. Los de Palestijnse kwestie op, en Saddam zal geleidelijk verdwijnen.”
Volgens de bisschop moet het Westen Israël dwingen zich aan de VN-resoluties te houden door sancties tegen Israël te nemen. Op den duur, zo gelooft hij, zal Israël daar zelf ook baat bij hebben. „De veiligheid van Israël hangt niet af van de 300.000 soldaten in het Golfgebied, maar van een vreedzame regeling van de Palestijnse kwestie en van verzoening tussen de Palestijnen en de Israëliërs. De Amerikanen wekken nu de indruk dat ze oorlog voor Israël voeren, niet voor de Amerikanen of de Britten.”