”Een dorre plant”
Auteur: Ina Boudier-Bakker
Uitgeverij: Aspekt, Soesterberg, 2002
ISBN 90 5911 065 x
Pagina’s: 75
Prijs: € 9,98. Zijn jeugd brengt hij door in een donkere kamer achter een donkere winkel. Daarna slijt hij z’n dagen op een saai kantoor. Met zijn vrouw heeft hij geen innerlijke band. Levenslang treurt hij om hun levenloos geboren eerste dochtertje. De kinderen die na haar volgen, blijven hem vreemd. Jonas Velders uit ”Een dorre plant” is niet het eerste personage dat door Ina Boudier-Bakker wordt overgeleverd aan het noodlot.

Bij uitgeverij Aspekt verschenen van Ina Boudier-Bakker al eerder herdrukken van ”De straat” en ”Finale”. Het eerstgenoemde boek dateert uit 1924 en behandelt het verstikkende leven in een provinciestadje, het tweede (1956) beschrijft een oude vrouw die zich in een pension terugtrekt om de teleurstellende balans van haar leven op te maken.

In het nu verschenen ”Een dorre plant” passeert opnieuw het trieste leven van een bejaarde de revue. De sombere opsomming van desillusies bereikt een climax op de honderdste verjaardag van Jonas Velders. Naar dat feest wordt door zijn kinderen reikhalzend uitgezien. Het wordt door hen dan ook uitbundig gevierd. Niet omdat ze dankbaar zijn hun vader zo lang bij zich te hebben, maar omdat ze er prat op gaan iets bijzonders in de familie te hebben. Jonas Velders zelf voelt zich op zijn verjaardag zo mogelijk ongelukkiger dan ooit.

De novelle staat bol van de ironie. Die voorkomt overigens dat het verhaal te zwaar zou worden. Dat wil uiteraard niet zeggen dat het een vrolijk boek is. Wel zijn leegte, desillusies en bitterheid beeldend verwoord en intrigeert het verhaal tot op de laatste bladzijde. Terecht zegt Gé Vaartjes in een nawoord: „”Een dorre plant” is de schetsmatige pendant van ”Armoede”. Ook hier staat de eenzaamheid van de mens centraal, zijn onvermogen tot liefde geven en ontvangen, zijn illusies en teleurstellingen. In haar kleine novelle heeft Boudier-Bakker deze elementen gecomprimeerd samengebracht.” Van licht of uitzicht is in dit dunne boek dus geen sprake en daarmee ook niet van enig christelijk perspectief.

”Een dorre plant” verscheen voor het eerst in 1909, kreeg destijds twee herdrukken en werd toen vergeten. De uitgever wijt dit aan het feit dat de schrijfster ondertussen ook werkte aan haar bekende roman ”Armoede”, die door z’n succes ”Een dorre plant” in de schaduw zou hebben gedrukt. Liefhebbers van Boudier-Bakker zullen het waarderen dat deze onbekende uitgave aan de vergetelheid is ontrukt en van lange zinnen als de volgende niet vreemd opkijken: „En hoewel hij verlegen en schuw zich nooit ongevraagd tussen hen mengde, luisterde hij toch met een stil genot naar alles wat ze hem vertelden, als naar een belofte, dat het leven, ook voor hem wel eens zou aanbreken; hun veel afwisselender bestaan, hun fleurige jonkheid wekte geen jaloezie in hem, niets dan een stil huiverend verwachten dat voor hem ook het goede nu wel zou komen.”