Zijn voormalige werkgever maakte in januari 2008 bekend dat Kerviel op eigen houtje gegokt had met ongeveer 50 miljard euro. De bank zou daardoor voor 4,9 miljard euro zijn opgelicht.

De 33-jarige Kerviel daaren­tegen heeft een heel andere lezing. Hij nam topadvocaat Olivier Metzner in de arm en die heeft al aangekondigd dat hij kan bewijzen dat de superieuren van Kerviel wisten waar deze mee bezig was.

Kerviel ziet zichzelf als zonde­bok. Handelaren die voor de bank miljardenwinsten binnenhaalden, zouden de omvang van hun transacties hebben verhuld en hun bazen zouden een oogje hebben toegeknepen, zolang de winsten binnenstroomden. De advocaat van de bank, Jean Veil, schildert Kerviel af als een onbetrouwbaar sujet, dat de bank voor de gek gehouden heeft. Kerviel op zijn beurt beschuldigt de bank ervan willens en wetens een dolgedraaid systeem in stand te houden, waarbij gegokt werd met miljarden.

Het proces wordt met grote belangstelling gevolgd. Centraal staat de vraag of het bij het nemen van onverantwoorde risico’s door Frankrijks derde bank ging om een incident of om een dagelijkse gang van zaken.

Als Kerviel schuldig wordt bevonden, kan hij een flinke schade­claim verwachten, niet alleen wegens het verlies op de trans­acties, maar ook wegens de deuk die het imago van de bank heeft opgelopen.