ChristenUnie waarborg voor een christelijke agenda
De stelling van mr. C. M. Verkade (RD van donderdag) dat de christelijke politiek gebaat is bij een fusie tussen CDA en ChristenUnie gaat volgens prof. dr. Roel Kuiper niet op. Een sterke CU betekent meer voor een christelijk geluid in de politiek dan het CDA
Mr. C. M. Verkade meent dat christelijke politiek in Nederland gediend is met een fusie tussen ChristenUnie en CDA. Zo kan de grootste partij weer een christelijke zijn. Versterking van de christelijke politiek is inderdaad nodig, ook morgen bij de stembus, maar een fusie of een christelijke stem op het CDA maakt deze partij niet christelijker.
De analyse van Verkade klopt niet. Hij meent dat een relatief kleine ChristenUnie maar weinig heeft weten te bereiken in het kabinet. Dat staat echter te bezien. De invloed die de ChristenUnie met haar zes zetels op het kabinetsbeleid kon hebben, is van groot gewicht gebleken. Dat was te zien aan het regeerakkoord en het gevoerde beleid.
Zo is het is aan de ChristenUnie te danken dat er een nieuwe discussie ontstond over levensbescherming, het gezin en de zondag als rustdag. Men kan over resultaten altijd twisten, maar iedereen heeft dit verschil kunnen zien. De ChristenUnie is juist een waarborg voor een christelijke agenda.
Verkades verwachting met betrekking tot het CDA is bovendien veel te rooskleurig. CDA-Kamerlid Jan Jacob van Dijk noemde zijn partij eens een „seculiere partij.” Het CDA aanspreken op de C blijkt heel moeilijk. De ChristenUnie heeft in het kabinet steeds gezocht naar aanknopingspunten. Men verwacht daarvan ook iets terug te zien. Maar in de huidige CDA-campagne komt geen enkel christelijk thema voorbij. Juist het motief dat Verkade noemt, namelijk de wens de grootste te willen zijn, werkt corrumperend. Blijft dit motief centraal staan, dan zal de gewenste principiële koers niet terugkeren.
En dan de coalitievoorkeur van het CDA! De partij wil het liefst regeren met VVD, D66 en GroenLinks, de meest libertijnse partijen van Nederland. Dit zijn partijen met een sterkere immateriële agenda dan het CDA. De VVD wil de zondag als reguliere winkeldag, D66 wil het benoemingsbeleid van christelijke scholen doorbreken. GroenLinks laat geen moment voorbijgaan om thuiszorgende moeders te diskwalificeren en overal radicale gelijkheid te eisen. Na drie jaar goede samenwerking met de CU in het kabinet is dit het ultrapaarse front waarmee het CDA wil optrekken. Dit is zijn eigen keuze en die zegt veel.
Nee, een fusie zal niet helpen. Wie de christelijke politiek in Nederland wil versterken moet stemmen op partijen die ervoor op de bres willen staan. Een sterke ChristenUnie in de buurt van de tien zetels zal voor een volgende coalitie meer kunnen betekenen dan dit CDA. Helaas, het is niet anders, dit zijn de feiten. Laat dat verhaal over de grootste willen zijn maar achterwege – Jezus Zelf sprak op dit punt heel andere taal. Stem morgen principieel: uit overtuiging voor een overtuiging.
De auteur is lid van de Eerste Kamer voor de ChristenUnie.
